DARY DUCHA ŚWIĘTEGO – CZ. VII
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
DARY DUCHA ŚWIĘTEGO – CZ. VII
DAR BYCIA PRZEŁOŻONYM
Dar bycia przełożonym jest to szczególna zdolność w rozumieniu przez człowieka obdarowanego tym darem celów i zadań Kościoła Bożego. Przejawia się to w umiejętności organizowania pracy w Zborze w ten sposób, aby umożliwić ludziom należącym do danej Bożej społeczności jak najefektywniej służyć Bogu, pracować dla Bożej chwały i dla budowania siebie nawzajem.
Dar ten wiąże się z podwójną odpowiedzialnością względem Boga:
1) Z jednej strony jest to odpowiedzialność osób obdarowanych, żeby szczerym sercem pracowały dla Pana i dawały dobry przykład ludziom, o czym mówią następujące wersety:
„Kto jest przełożony, niech okaże gorliwość” (List do Rzymian 12,8).
„Prawdziwa to mowa: Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel, nie oddający się pijaństwu, nie zadzierzysty, lecz łagodny, nie swarliwy, nie chciwy na grosz, który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości, bo jeżeli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakże będzie mógł mieć na pieczy Kościół Boży? Nie może to być dopiero co nawrócony, gdyż mógłby wzbić się w pychę i popaść w potępienie diabelskie. A powinien też cieszyć się dobrym imieniem u tych, którzy do nas nie należą, aby nie narazić się na zarzuty i nie popaść w sidła diabelskie” (I List do Tymoteusza 3,1-7).
2) Z drugiej strony jest to odpowiedzialność innych osób wobec swojego przełożonego, aby okazywali mu szacunek i modlili się za niego i jego służbę dla Boga:
„A prosimy was, bracia, abyście darzyli uznaniem tych, którzy pracują wśród was, są przełożonymi waszymi w Panu i napominają was; szanujcie ich i miłujecie jak najgoręcej dla ich pracy” (I List do Tesaloniczan 5,12-13).
„Starszym, którzy dobrze swój urząd sprawują, należy oddawać podwójną cześć, zwłaszcza tym, którzy podjęli się zwiastowania Słowa i nauczania. Albowiem Pismo mówi: Młócącemu wołowi nie zawiązuj pyska, oraz: Godzien jest robotnik zapłaty swojej. Przeciwko starszemu skargi nie przyjmuj, chyba że jest ona oparta na zeznaniu dwu lub trzech świadków” (I List do Tymoteusza 5,17-19).
„O przełożonym ludu swego źle mówić nie będziesz” (Dzieje Apostolskie 23,5).
„Przede wszystkim więc napominam, aby zanosić błagania, modlitwy, prośby, dziękczynienia za wszystkich ludzi, za królów i za wszystkich przełożonych, abyśmy ciche i spokojne życie wiedli we wszelkiej pobożności i uczciwości” (I List do Tymoteusza 2,1-2).
Autor: Estera Bednarska
