PRAWDZIWA WIARA
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
PRAWDZIWA WIARA
Wersety przewodnie: „A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy.” (List do Hebrajczyków 11,1)
Wiara… pewność, stuprocentowa pewność, że coś się wydarzy, coś, czego jeszcze nie widzimy. Wiara.. pewność, stuprocentowa pewność, że poznamy twarzą w twarz Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia i zbawienia. „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (Ewangelia Jana 20,29) – te słowa rzekł Jezus. Ten, kto zobaczy, nie musi wierzyć, bowiem to, co widzi, to fakt. Nie można mieć wiary w coś, co się widzi oczyma i słyszy uszami.
„Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu, kto bowiem przystępuje do Boga, musi uwierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy go szukają” (List do Hebrajczyków 11,6). Gdy przychodzimy do Boga w modlitwie, szukając Go, to choć odrobina wiary z naszej strony jest początkiem naszej relacji z Bogiem. „Bo zaprawdę powiadam wam, gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, to powiedzielibyście tej górze: Przenieść się stąd tam, a przeniesie się, i nic niemożliwego dla was nie będzie” (Ewangelia Mateusza 17,20). Ziarnko gorczycy jest maleńkie, ale ono, gdy urośnie, staje się krzewem, które może być schronieniem dla ptaków. Tak samo nasza wiara – chociaż na początku malutka, gdy modlimy się i nawiązujemy relację z Bogiem – rośnie i staje się coraz większa i większa, aż Bóg poprzez naszą wiarę czyni cuda w naszym życiu i wtedy to, co niemożliwe – staje się możliwym.
Zatem zawołajmy, jak apostołowie: „Panie, przydaj nam wiary!” (Ewangelia Łukasza 17,6). Aż wiarą naszą poznamy, że „Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują” (I List do Koryntian 2,9).
„Powinniśmy zawsze dziękować Bogu za was, bracia. Jest to rzecz słuszna. Wiara wasza bowiem bardzo wzrasta a wzajemna miłość wasza pomnaża się w was wszystkich, tak że i my sami chlubimy się wami w zborach Bożych, waszą wytrwałością i wiarą we wszystkich prześladowaniach waszych i uciskach, jakie znosicie” (II List do Tesaloniczan 1,3-4). „Dziękuję Bogu mojemu zawsze, ilekroć wspominam ciebie w modlitwach moich, słysząc o miłości twojej i o wierze, jaką pokładasz w Panu Jezusie, i masz do wszystkich świętych, aby wiara twoja, którą wyznajesz wespół z nami, pogłębiła poznanie wszelkich dobrodziejstw, jakie mamy w Chrystusie. Miałem bowiem wielką radość i pociechę z miłości twojej, ponieważ serca świętych przez ciebie, bracie, zostały pokrzepione” (List do Filemona 1,4-7). „Pokój niech będzie braciom i miłość wraz z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa” (List do Efezjan 6,23).
Autor: Estera Bednarska
[FMP].
[/FMP]