ROZWAŻANIA BIBLIJNE 16.11.2024

przez admin · Opublikowano 16 listopada 2024 · Zaktualizowano 15 listopada 2024

16.11 „Ja jestem Pan i nie ma innego. Ja tworzę światłość i stwarzam ciemność, Ja przygotowuję zarówno zbawienie, jak i nieszczęście, Ja, Pan, czynię to wszystko.” (Księga Izajasza 45,6-7)

Nikt i nic na tym świecie nie jest w stanie zaciemnić Bożego planu. Wszystko, co się dzieje na tym świecie, zarówno złe jak i dobre, dzieje się według woli Bożej. Bóg posługuje się zarówno dobrymi, jak i złymi ludźmi, do tego, aby wypełniła się Jego wola. Nasz dzisiejszy werset przewodni jest fragmentem dłuższej wypowiedzi Bożej do pogańskiego władcy, Cyrusa, którego Bóg wybrał w pewnym celu. Aby zrozumieć jej kontekst, zachęcam do przeczytania 45 rozdziału Księgi Izajasza wersety 1-7.

Cyrus. Potężny władca ówczesnego imperium, który wyznał z serca przed wszystkimi podległymi mu ludami i narodami, że cała władza, którą ma, pochodzi od Boga i że to Bóg jest tym, któremu on, tak wielki król, jest podległy: „Wszystkie królestwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios, On też rozkazał mi, abym zbudował mu świątynię w Jeruzalemie, które jest w Judzie” (Księga Ezdrasza 1,1-2).

Jak wiemy, w czasach starotestamentowych jedynie naród izraelski był uważany za wybrany przez Boga. Dlaczego zatem perski król Cyrus wyznaje publicznie Boga? I dlaczego prorok Izajasz pisze, że on jest pomazańcem Pańskim? (Księga Izajasza 45,1). Słowo „pomazaniec” oznacza osobę, która została wybrana przez Boga do wypełnienia ważnych zadań. A przecież Cyrus to poganin! Osoba, która nie była z Izraela! Osoba uważana za wroga ludu Bożego. Więc o co tu chodzi? Czyżby Izajasz się pomylił w swoim proroctwie?

Jednak Izajasz pisze dalej, że to Bóg jest po prawej stronie Cyrusa, Bóg ujął go za prawą rękę. To Bóg przeznaczył go, aby „zdeptał narody” i aby przed nim otworzone zostały bramy miast. Nie tylko to – Bóg szedł przed Cyrusem i wyrównywał jego kręte drogi, Bóg dawał mu ukryte skarby i Bóg czynił go coraz potężniejszym (Księga Izajasza 45,1-3). Dlaczego? Dlaczego tego poganina? „Abyś poznał, że Ja jestem Pan, który cię wołam po imieniu, Bóg Izraela” – mówi Bóg do Cyrusa. I dalej: „Nadałem ci zaszczytne imię, chociaż mnie nie znałeś” (wersety 3-4). Innymi słowy: chociaż byłeś daleko od Boga, to Bóg Cię wybrał. Chociaż byłeś uważany za niewierzącego i z daleka od społeczności Bożej, Bóg dał Ci ważne zadanie. On dał Ci nowe imię i On uczynił Cię Swoim dzieckiem. W jakim celu? Dlaczego akurat tego poganina? Dlaczego takiego złego człowieka? „Przez wzgląd na mojego sługę Jakuba i Izraela, mojego wybrańca” (werset 4). Przez wzgląd na Boży lud. Przez wzgląd na tych, którzy są wierzący, aby byli jeszcze bliżej Boga. A także przez wzgląd na niewierzących, aby poznali Bożą chwałę, Bożą potęgę i nawrócili się do Niego: „Aby poznali od wschodu słońca i od zachodu, że nie ma nikogo oprócz mnie” (werset 6). Aby ludzie wiedzieli, że tylko Pan jest Bogiem i że On może wszystko, że żadna sprawa nie jest dla Niego niewykonalna, a niemożliwe staje się możliwym. „Ja przygotowuję zarówno zbawienie, jak i nieszczęście, Ja, Pan, czynię to wszystko” (werset 7). Bóg jest sprawcą naszego zbawienia. Ale On jest również sprawcą nieszczęścia tych, którzy nie chcą przyjąć Jego woli, którzy są daleko od Niego i nie czują potrzeby zbliżenia się do Boga.

Obyśmy my, czytający te słowa, należeli do tych, wobec których Pan przygotował zbawienie!

Estera Bednarska

Pakistan, Pendżab 27. kwietnia 2024

CHRZEŚCIJAŃSKIE RODZINY Z CZTERECH FABRYK CEGIEŁ OTRZYMAŁY PACZKI ŻYWNOŚCIOWO-HIGIENICZNE DZIĘKI WSPARCIU FINANSOWEMU DARCZYŃCÓW NASZEJ FUNDACJI „FILEO”. PRZEKAZANE PACZKI SĄ RÓŻNORODNE, SWOIM SKŁADEM I WIELKOŚCIĄ DOSTOSOWANE DO LICZBY OSÓB W RODZINIE

This slideshow requires JavaScript.

Paczki zawierają następujące produkty: mąka, masło klarowane, cukier, ryż, soczewica, herbata, chilli, musztarda, proszek do prania oraz mydło. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy przekazali darowizny na ten cel, a także tym osobom, które modlą się o rodziny z fabryk cegieł

Nasi koordynatorzy Duszpasterstwa Dobrego Pasterza w Pendżabie, Sajida i Ashbeel mają pod stałą opieką chrześcijańskie rodziny z pobliskich czterech fabryk cegieł – cegielni Flour, cegielni Riaz, cegielni Khan oraz 330. W tych cegielniach mieszkają i ciężko pracują również dzieci i młodzież w wieku szkolnym. Dzięki Bożemu Błogosławieństwu i naszym Darczyńcom od 18. grudnia ubiegłego roku funkcjonuje tam założona przez naszą fundację „FILEO” Szkoła Podstawowa, gdzie bardzo chętnie i z radością wszystkie dzieci z dwóch pierwszych cegielni regularnie uczęszczają. Tragiczne jest to, iż rodziny te są tak ubogie, że duża część dzieci nie miała nawet butów i przychodziła do szkoły zimą boso lub w klapkach! (udało nam się zakupić buty dla wszystkich dzieci z naszej szkoły w styczniu tego roku). Oczywiście nauka w naszej szkole nie zwalnia dzieci z nieludzkiego obowiązku pracy w cegielni, gdyż właściciel fabryki tylko pod takim warunkiem wyraził zgodę na naukę dzieci.
Pragnieniem naszym i naszych koordynatorów jest to, by zapewnić tym dzieciom, żyjącym w katastrofalnych warunkach odpowiednie wyżywienie. Dlatego chcielibyśmy zakupić paczki żywnościowe dla rodzin, a także zapewnić dzieciom przychodzącym do naszej szkoły poczęstunek pomiędzy lekcjami.

Poza opieką nad chrześcijanami z fabryk cegieł, koordynatorzy Duszpasterstwa Dobrego Pasterza w Pendżabie prowadzą również ośrodek dla 70. dzieci, który zapewnia wiejskim dzieciom opiekę dzienną, dożywianie, opiekę duszpasterską oraz zajęcia pozaszkolne. Ośrodek też prowadzi również mały sierociniec, w którym na chwilę obecną zamieszkuje na stałe pięcioro dzieci. Dzieci korzystające z ośrodka przychodzą tam na posiłki, słuchanie Ewangelii, czytanie historii biblijnych i oglądanie chrześcijańskich filmów, a także różne gry i zabawy, zajęcia plastyczne, zajęcia z zakresu higieny czy zajęcia wspierające podstawowe umiejętności nabywane w szkole publicznej, takie jak nauka czytania, pisania czy liczenia. Niestety, również wszystkie dzieci korzystające z ośrodka wychowują się w ubogich rodzinach, w których rodzice częstokroć nie są w stanie zapewnić im nawet jednego ciepłego posiłku dziennie, dlatego tak ważna jest nasza pomoc, bez której ośrodek praktycznie nie może funkcjonować.
Chrześcijanie są w Pakistanie obywatelami najniższej kategorii. Szanse na zdobycie dobrze płatnej pracy są bardzo małe, a bez środków nie ma możliwości kształcenia dzieci. Bez edukacji z kolei nie ma mowy o przyzwoitej pracy. Nawet jednak jeśli chrześcijanin ma wykształcenie, szanse na przebicie się do przynajmniej klasy średniej są znikome. Sytuacja chorych, starych i niepełnosprawnych jest jeszcze gorsza, bo nie mają możliwości najmowania się nawet do tych najgorzej płatnych zajęć, które mogłyby zapewnić im choćby najskromniejsze utrzymanie. Często żyją oni w katastrofalnych warunkach, dodatkowo w bardzo złym stanie psychicznym, czując się zupełnie bezużytecznymi i wyzutymi z człowieczeństwa.

Drodzy Darczyńcy!

W imieniu naszych Braci i Sióstr z Pakistanu, prosimy Was o modlitwę za nich oraz o pomoc finansową na zapewnienie żywności i środków higienicznych dla dzieci z ośrodka w Pendżabie oraz dzieci z cegielni. „Kto jest dobroczynny, będzie wzbogacony, a kto innych pokrzepia, sam będzie pokrzepiony”

(Przypowieści Salomona 11,25).

„A władny jest Bóg udzielić wam obficie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką dobrą sprawę”

(II List do Koryntian 9,1).

„W tym wszystkim pokazałem wam, że tak pracując, należy wspierać słabych i pamiętać na słowo Pana Jezusa, który sam powiedział: Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać aniżeli brać”