……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

27.11 „Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie!” (Przypowieści Salomona 3,5)

Zaufać Panu… z głębi serca, szczerze i prawdziwie Mu zaufać… zaufać z całej swojej siły, tak aby w żadnym choć najmniejszym stopniu nie polegać na sobie… Czy potrafisz tak? A jeśli nie, to czy chciałbyś, drogi Bracie, czy chciałabyś, droga Siostro tak ufać Bogu? Jakże wspaniała jest taka prosta, bezgraniczna ufność! Ufność, jaką dziecko okazuje swojej matce, gdy wkłada swoją dłoń w dłoń matki i ufa, tak – ufa z całego serca, że ona poprowadzi je we właściwe miejsce. Ufa tak, że nie ma nawet cienia wątpliwości. A przecież Bóg jest dla nas bardziej wiarygodny niż rodzice dla swoich malutkich dzieci. Nie polegajmy więc na własnym rozumie, lecz ufajmy z całego serca Panu, który nigdy nas nie zawiódł i nie zawiedzie, gdyż jest to niemożliwe!

„Bóg skałą moją, jemu ufam, tarczą moją, rogiem zbawienia mojego, schronieniem moim i ucieczką moją, wybawicielem moim, który mnie od przemocy wybawia” (II Księga Samuela 22,3). „Bóg jest doskonały w postępowaniu swoim, Słowo Pańskie spolegliwe. On jest tarczą dla wszystkich, którzy mu ufają” (II Księga Samuela 22,31). „Lecz rozradują się wszyscy, którzy tobie ufają, będą się głośno weselić na wieki; Ty będziesz ich osłaniać, a ci, którzy miłują imię twoje, będą się radować tobą” (Psalm 5,12). „Ufać będą tobie ci, którzy znają imię twoje, bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy cię szukają” (Psalm 9,11). „Tobie ufali ojcowie nasi, ufali i wybawiłeś ich. Do ciebie wołali i ratowałeś ich, tobie zaufali i nie zawiedli się” (Psalm 22,5-6). „Pan jest mocą moją i tarczą moją. W nim zaufało serce moje i doznałem pomocy, rozweseliło się serce moje i pieśnią moją będę go sławił” (Psalm 28,7). „Jak wielka jest dobroć twoja, którą zachowałeś dla tych, którzy się ciebie boją, którą wobec ludzi okazałeś tym, którzy ufają tobie! Ochraniasz ich pod osłoną oblicza twojego przed przewrotnością ludzi, ukrywasz ich w namiocie przed kłótliwymi językami” (Psalm 31,20-21). „Bezbożny ma mnóstwo cierpień, kto zaś ufa Panu, tego łaska otacza” (Psalm 32,10). „Zaufaj Panu i czyń dobrze, mieszkaj w kraju i dbaj o wierność! Rozkoszuj się Panem, a da ci, czego życzy sobie serce twoje! Powierz Panu drogę swoją, zaufaj mu, a On wszystko dobrze uczyni” (Psalm 37,3-5). „Bogu, którego słowo wysławiać będę, Bogu ufam, nie lękam się; cóż mi może uczynić człowiek?” (Psalm 56,5). „Ci, którzy ufają Panu, są jak góra Syjon, która się nie chwieje, lecz trwa wiecznie” (Psalm 125,1). „Kto zważa na słowo, znajduje szczęście, a kto ufa Panu, jest szczęśliwy” (Przypowieści Salomona 16,20).

Nie sposób w tak krótkich rozważaniach wymienić wszystkich obietnic Bożych będących udziałem tych ludzi, którzy Mu ufają. Chwalmy więc Boga i oddajmy Mu cześć, gdyż wspaniała przyszłość czeka tych, którzy ufają Bogu z całego serca i nie polegają na własnym rozumie! „Panie Zastępów, błogosławiony człowiek, który ufa tobie!” (Psalm 84,13).

Autor: Estera Bednarska

[FMP].
[/FMP]

Chrześcijanie są prześladowani i traktowani przez muzułmanów gorzej od zwierząt!

Ta umowa jest tak skonstruowana, że nie będą oni w stanie spłacić tej pożyczki nawet ją odpracowując przez całe swoje życie i kolejne pokolenie – nawet ich dzieci.

To jest legalny proceder w Pakistanie. Jak chrześcijanin nie umie pisać a musi zawrzeć taką umowę, to odciska się na niej palec – jego kciuk.

Zdarza się, iż muzułmańscy właściciele fabryk molestują dzieci chrześcijańskich niewolników. Nie wolno również Chrześcijanom napić się ze szklanki, bo za to grozi im śmierć, dlatego że uznawane jest to jako “obraza Islamu”, więc oni piją w kubkach jak je mają i jedzą rękami potrawy z ryżu jak mają co jeść

Jednocześnie prosimy o udostępnianie tej informacji, gdyż potrzeby związane z pomocą żywieniową dla Chrześcijan w Pakistanie są ogromne.