ROZWAŻANIA BIBLIJNE 03.07.2022
03.07 „Słuchaj rady i przyjmij karcenie, abyś w przyszłości był mądry.” (Przypowieści Salomona 19,20)
Widzimy tutaj ważne wskazówki, aby zdobyć bardzo cenną cechą: mądrość. Po pierwsze – musimy nauczyć się słuchać. Czy mamy słuchać cierpliwie wszystkiego i wszystkich? Nie – mamy słuchać tych, którzy dają mądre rady. Pamiętajmy o tym, że najmądrzejsze rady znajdują się w Piśmie Świętym, bowiem „Początkiem mądrości jest bojaźń Pana, a poznanie Świętego – to rozum” (Przypowieści Salomona 9,10). „Człowiek mądrego serca przyjmuje przykazania, lecz gadatliwy głupiec upadnie” (Przypowieści Salomona 10,8). Mądre rady mogą pochodzić też od ludzi żyjących z Bogiem, bowiem człowiek znajdujący się daleko od Boga choćby posiadał wielką mądrość w znaczeniu tego świata – przed Bogiem jest głupcem. „Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości świata?” (I List do Koryntian 1,20). „Albowiem mądrość tego świata jest u Boga głupstwem. Napisano bowiem: On chwyta mądrych w ich własnej chytrości; i znowu: Pan zna myśli mędrców, że są marne” (I List do Koryntian 3,19-20).
Po drugie – aby nauczyć się mądrości, musimy też przyjmować karcenie. Jest to czasami bardzo trudne i oczywistą jest sprawą, że nikt z nas nie lubi być karcony, jednak jest to niezbędny element wychowania każdego człowieka. „Synu mój, nie lekceważ karania Pańskiego ani nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza; bo kogo Pan miłuje, tego karze, i chłoszcze każdego syna, którego przyjmuje. Jeśli znosicie karanie, to Bóg obchodzi się z wami jak z synami; bo gdzie jest syn, którego by ojciec nie karał? A jeśli jesteście bez karania, które jest udziałem wszystkich, tedy jesteście dziećmi nieprawymi, a nie synami. Ponadto, szanowaliśmy naszych ojców według ciała, chociaż nas karali; czy nie daleko więcej winniśmy poddać się Ojcu duchów, aby żyć? Tamci bowiem karcili nas według swego uznania na krótki czas, ten zaś czyni to dla naszego dobra, abyśmy mogli uczestniczyć w jego świętości. Żadne karanie nie wydaje się chwilowo przyjemne, lecz bolesne, później jednak wydaje błogi owoc sprawiedliwości tym, którzy przez nie zostali wyćwiczeni” (List do Hebrajczyków 12,5-11).
Zatem słuchanie dobrych rad i przyjmowanie karcenia – oto droga do prawdziwej mądrości pochodzącej z Boga. A jak wygląda owa mądrość? O tym napisał apostoł Jakub: „Czy jest między wami ktoś mądry i rozumny? Niech to pokaże przez dobre postępowanie uczynkami swymi, nacechowanymi łagodnością i mądrością. Jeśli jednak gorzką zazdrość i kłótliwość macie w sercach swoich, to przynajmniej nie przechwalajcie się i nie kłamcie wbrew prawdzie. Nie jest to mądrość, która z góry zstępuje, lecz przyziemna, zmysłowa, demoniczna. Bo gdzie jest zazdrość i kłótliwość, tam niepokój i wszelki zły czyn. Ale mądrość, która jest z góry, jest przede wszystkim czysta, następnie miłująca pokój, łagodna, ustępliwa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, nie stronnicza, nie obłudna. A owoc sprawiedliwości bywa zasiewany w pokoju przez tych, którzy pokój czynią” (List Jakuba 3,13-18).
Autor: Estera Bednarska
