ROZWAŻANIA BIBLIJNE 05.05.2025

przez admin · Opublikowano 5 maja 2025 · Zaktualizowano 4 maja 2025

05.05 „Wszyscy bowiem byli rozgoryczeni z powodu straty swoich synów i córek; lecz Dawid pokładał zaufanie swoje w Panu, swoim Bogu.” (I Księga Samuela 30,6)

Niezwykła sytuacja! Wśród kilkuset osób znalazła się tylko jedna, która szczerza ufała Panu!

Abyśmy dobrze zrozumieli kontekst tego wersetu, zachęcam do przeczytania dwóch rozdziałów: 29 i 30 I Księgi Samuela. Widzimy tam, że Dawid zamierzał wyruszyć na wojnę wraz ze swoimi żołnierzami i opuścili miejsce swojego zamieszkania, jednak zdarzyła się sytuacja, na skutek której powrócili niespodziewanie do miasta. Wówczas odkryli z trwogą, że miasta już nie ma – zostało spalone! Co gorsza – wszyscy ich bliscy zostali uprowadzeni przez ich wrogów, Amalekitów! Jak zareagowali wojownicy Dawida? „Dawid znalazł się w wielkim niebezpieczeństwie, gdyż lud zamierzał go ukamienować. Wszyscy bowiem byli rozgoryczeni z powodu straty swoich synów i córek; lecz Dawid pokładał zaufanie swoje w Panu, swoim Bogu” (30,6).

A co na to Dawid? Czy on uciekał przed ludźmi, czy się schował, by nie zrobili mu nic złego? Nie! On się modlił! „Dawid zapytał się Pana tymi słowy: Jeżeli puszczę się w pogoń za tą zgrają, to czy ich dogonię?” (30,8). I Bóg odpowiedział na jego modlitwę! Odpowiedział, gdyż Dawid pokładał w Nim prawdziwą ufność!

„I ruszył Dawid z sześciuset wojownikami, którzy z nim byli (…). I uratował Dawid wszystkich, których zagarnęli Amalekici, a także obie swoje żony wyratował Dawid. A nic im nie przepadło, od najmniejszego aż do największego – ani z synów, ani z córek, ani z łupu, ani z czegokolwiek, co im zabrali, wszystko to Dawid odzyskał” (30,9.18-19).

Patrzcie: jeden człowiek wśród sześciuset ufał Bogu, a Bóg uczynił tak wspaniałe rzeczy! Wystarczyła wiara jednego człowieka! Podobnie Bóg chce czynić cudowne sprawy w naszym życiu. Zatem ufajmy naszemu Panu jak Dawid, a wtedy przekonamy się, że „u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa” (Ewangelia Łukasza 1,37). A gdy przekonamy się już o tym, wtedy nie zapomnijmy z całego serca wysławiać Pana! „I modliła się Anna i rzekła: Weseli się serce moje w Panu, wywyższony jest róg mój w Panu, szeroko rozwarte są usta moje nad wrogami mymi, gdyż raduję się ze zbawienia twego. Nikt nie jest tak święty, jak Pan, gdyż nie ma nikogo oprócz ciebie, nikt taką skałą jak nasz Bóg. Nie mówcie ustawicznie wyniośle, niech nie wychodzi zuchwalstwo z ust waszych, gdyż Pan jest Bogiem, który wszystko wie, Bogiem, który waży uczynki. Łuk bohaterów będzie złamany, lecz ci, którzy się potkną, opaszą się mocą. Syci wynajmują się za kawałek chleba, a głodni przestają głodować, niepłodna rodzi siedemkroć, a ta, która ma wiele dzieci, więdnie. Pan zadaje śmierć, ale i przywraca do życia, strąca do krainy umarłych, ale i wyprowadza, Pan zuboża, ale i wzbogaca, poniża, ale i wywyższa” (I Księga Samuela 2,1-7). Pan, nasz Bóg może wszystko!

Estera Bednarska

Kobieta z dziećmi bez dachu nad głową

Kanawal ma 32 lata i czworo dzieci: trzech synów w wieku 2, 8 i 12 lat oraz córkę w wieku 10 lat. Kiedy urodziło się najmłodsze dziecko, mąż poznał inną kobietę, a jakiś czas później się z nią ożenił (nie rozwiódł się przy tym z Kanawal). Ponieważ nie miała gdzie mieszkać, wysłał ją razem z dziećmi do swoich rodziców na wieś. Tam mieszkała z czwórką dzieci ze swoimi teściami przez kilka miesięcy, korzystając z pieniędzy, które mąż przesyłał swoim rodzicom (syn ich utrzymuje, ponieważ obydwoje są schorowani i nie są w stanie pracować). Jednak po kilku miesiącach przyjechał i wyrzucił ją z mieszkania rodziców razem z dziećmi na ulicę, ponieważ stwierdził, że nie zamierza dalej utrzymywać własnych dzieci i żony – chce pomagać tylko rodzicom.

This slideshow requires JavaScript.

Kanawal razem z czwórką dzieci zamieszkała w budynku, którego właściciele przeprowadzili się do miasta. Nie miała ze sobą żadnych rzeczy, tylko trochę odzieży dla siebie i dzieci. Budynek był całkowicie pusty, jednak udało jej się zdobyć kilka starych rzeczy do domu: stare łóżko, które dostała od sąsiadów, stary brudny materac, kilka naczyń i innego wyposażenia do domu – wszystko bardzo zniszczone i niesamowicie brudne, nadające się w zasadzie tylko do wyrzucenia.

W tej chwili kobieta dalej nie ma żadnych środków do życia. Czasem sąsiedzi dają jej trochę jedzenia, a dzieci regularnie korzystają z obiadów gotowanych dla ubogich dzieci z wioski, zapewnionych dzięki naszym Darczyńcom dla 44. dzieci z Duszpasterstwa Dobrego Pasterza.

W tej sytuacji zwracamy się do Was, Drodzy Darczyńcy, o pomoc dla Kanawal i jej dzieci, pamiętając o tym, że:

„Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat”