Rozważania Biblijne 10.07.2022

10.07 „A choćby się góry poruszyły i pagórki się zachwiały, jednak moja łaska nie opuści cię, a przymierze mojego pokoju się nie zachwieje, mówi Pan, który się nad tobą lituje.” (Księga Izajasza 54,10)

Niech będzie nasz Pan pochwalony teraz i na wieki, bo Jego słowo jest trwalsze niż góry i morza! Łatwiej jest górze się poruszyć niż naszemu Panu opuścić Swoje dzieci, a ponieważ pierwsze jest niemożliwe, tym bardziej niemożliwe jest to drugie. Łatwiejsze dla pagórków chwiać się w jedną i w drugą stronę, jak liście drzew na wietrze, niżby Bóg miał zmienić Swoje słowa, Swoje obietnice, dane nam – Jego dzieciom. A ponieważ pagórki nie mogą zostać liśćmi, tak samo Bóg nie może zmienić Swoich słów. Jeżeli Bóg dał nam Swoją łaskę – ona jest niezmienna! Jeżeli Bóg zawarł z nami Swoje przymierze – zawarł je na wieki! Nikt i nic nie może zmienić tego!

„Oto idą dni – mówi Pan – że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem – mówi Pan – lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich – mówi Pan – odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę. Tak mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, który wyznaczył księżyc i gwiazdy, by świeciły w nocy, który wzburza morze tak, że szumią jego fale, Pan Zastępów jego imię: jeżeli by te prawa miały się zachwiać przede mną – mówi Pan – to i ród Izraela przestałby być ludem przede mną przez wszystkie dni. Tak mówi Pan: Jak nie mogą być zmierzone niebiosa w górze i zbadane fundamenty ziemi w dole, tak i Ja nie odrzucę całego potomstwa Izraela mimo wszystko, co uczynili – mówi Pan” (Księga Jeremiasza 31,31-37).

Pamiętajmy: Boże przymierze z Jego ludem trwa wiecznie. On pragnie, abyśmy my nie tylko pragnęli zawrzeć z Nim to przymierze, abyśmy nie tylko nawrócili się do Niego, lecz trwali w Nim, a wtedy On wypełni wobec nas wszystko to, co rzekł o Swoich dzieciach w Swoim słowie. A wówczas będziemy mogli powtórzyć za Dawidem: „Czy nie tak jest z domem moim u Boga? Wszak przymierze wieczne zawarł ze mną, pod każdym względem ułożone i zabezpieczone. Czyżby nie miał rozwinąć wszystkiego, co dotyczy zbawienia mojego i co jest życzeniem moim?” (II Księga Samuela 23,5).

          Tak, Boże przymierze z nami jest zawsze ułożone i zabezpieczone! Ono jest pewne i niezmienne! „A temu, który ma moc utwierdzić was według ewangelii mojej i zwiastowania o Jezusie Chrystusie, według objawienia tajemnicy, przez długie wieki milczeniem pokrytej, ale teraz objawionej i przez pisma prorockie według postanowienia wiecznego Boga obwieszczonej wszystkim narodom, żeby je przywieść do posłuszeństwa wiary – Bogu, który jedynie jest mądry, niech będzie chwała na wieki wieków przez Jezusa Chrystusa. Amen” (List do Rzymian 16,25-27).

Autor: Estera Bednarska