ROZWAŻANIA BIBLIJNE 06.05.2025

przez admin · Opublikowano 6 maja 2025 · Zaktualizowano 5 maja 2025

06.05 „Ponieważ wyroku skazującego za zły czyn nie wykonuje się szybko, przeto wzrasta u synów ludzkich chęć pełnienia złego, dlatego że grzesznik postępuje źle i mimo to długo żyje. Ja jednak wiem, że dobrze powodzić się będzie tym, którzy się boją Boga, tym, którzy się boją jego oblicza.” (Księga Kaznodziei Salomona 8,12-13)

Z prawdą zawartą w tym fragmencie Pisma Świętego spotykamy się na co dzień – kto czyni źle i nie ponosi negatywnych konsekwencji swoich czynów, ten dalej będzie źle postępował. Wielokrotne popełnianie tego samego grzechu powoduje, że człowiek coraz bardziej zagłusza wyrzuty sumienia z tego powodu, a wskutek tego grzeszy coraz częściej i częściej. W pewnej radiowej audycji ewangelizacyjnej usłyszałam słowa, z którymi w pełni się zgadzam: „bardzo łatwo jest skłamać jeden raz, ale bardzo trudno jest skłamać tylko jeden raz”. Pismo Święte mówi do nas: „Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy ani sam nikogo nie kusi. Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą; potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć” (List Jakuba 1,13-15).

Tak więc każdy grzech prowadzi do śmierci, czy nam się to podoba, czy też nie. „Każdy, kto grzeszy, umrze” – mówi Bóg (Księga Ezechiela 18,4). Chociaż o wielu naszych grzechach nikt z ludzi nie ma pojęcia, chociaż są one ukryte przed oczyma innych, chociaż wydaje się, że nigdy nie poniesiemy konsekwencji naszego złego postępowania – tak nie jest! „Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną – czy dobrą, czy złą” (Księga Kaznodziei Salomona 12,14). Chociaż bezbożnym często dobrze się wiedzie, choć wielu z nich żyje długo w zdrowiu i dobrobycie – Bóg w swoim czasie ich osądzi, a koniec ich będzie przerażający. „Zaprawdę, stawiasz ich na śliskim gruncie, strącasz ich w zagładę. Jakże nagle niszczeją, znikają, giną z przerażenia. Jak pierzcha sen, gdy się człowiek budzi, tak Ty, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich mrzonkami” (Psalm 73,18-20). „Zaiste, bezbożni wyginą, a nieprzyjaciele Pana są jak ogień w piecu, zniszczeją, pójdą z dymem” (Psalm 37,20).

Zatem nie zazdrośćmy bezbożnym, zuchwałym ludziom, choćby nie wiem jak wspaniale im się powodziło! Raczej litujmy się nad nimi, pamiętając jaki koniec ich czeka, gdy nie nawrócą się do Pana i módlmy się za nich, by przyszli do zbawienia i poznania prawdy. Nie zapominajmy nigdy też o tym, że Bóg chce nam dać majętność lepszą i trwałą, która nie niszczeje (por. List do Hebrajczyków 10,34). „Lecz jeśli sam do Boga się zwrócisz i Wszechmocnego błagać będziesz o łaskę, jeśli będziesz czysty i prawy, wtedy na pewno ocknie się On ku twemu dobru i przywróci ci godne mieszkanie. A choć twój początek będzie niepozorny, jednak twój koniec będzie wspaniały” (Księga Joba 8,5-7).

Estera Bednarska

Kobieta z dziećmi bez dachu nad głową

Kanawal ma 32 lata i czworo dzieci: trzech synów w wieku 2, 8 i 12 lat oraz córkę w wieku 10 lat. Kiedy urodziło się najmłodsze dziecko, mąż poznał inną kobietę, a jakiś czas później się z nią ożenił (nie rozwiódł się przy tym z Kanawal). Ponieważ nie miała gdzie mieszkać, wysłał ją razem z dziećmi do swoich rodziców na wieś. Tam mieszkała z czwórką dzieci ze swoimi teściami przez kilka miesięcy, korzystając z pieniędzy, które mąż przesyłał swoim rodzicom (syn ich utrzymuje, ponieważ obydwoje są schorowani i nie są w stanie pracować). Jednak po kilku miesiącach przyjechał i wyrzucił ją z mieszkania rodziców razem z dziećmi na ulicę, ponieważ stwierdził, że nie zamierza dalej utrzymywać własnych dzieci i żony – chce pomagać tylko rodzicom.

This slideshow requires JavaScript.

Kanawal razem z czwórką dzieci zamieszkała w budynku, którego właściciele przeprowadzili się do miasta. Nie miała ze sobą żadnych rzeczy, tylko trochę odzieży dla siebie i dzieci. Budynek był całkowicie pusty, jednak udało jej się zdobyć kilka starych rzeczy do domu: stare łóżko, które dostała od sąsiadów, stary brudny materac, kilka naczyń i innego wyposażenia do domu – wszystko bardzo zniszczone i niesamowicie brudne, nadające się w zasadzie tylko do wyrzucenia.

W tej chwili kobieta dalej nie ma żadnych środków do życia. Czasem sąsiedzi dają jej trochę jedzenia, a dzieci regularnie korzystają z obiadów gotowanych dla ubogich dzieci z wioski, zapewnionych dzięki naszym Darczyńcom dla 44. dzieci z Duszpasterstwa Dobrego Pasterza.

W tej sytuacji zwracamy się do Was, Drodzy Darczyńcy, o pomoc dla Kanawal i jej dzieci, pamiętając o tym, że:

„Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat”