ARTYKUŁ WSTĘPNY – OSOBA I DZIEŁO JEZUSA CHRYSTUSA

przez admin · 1 listopada 2024

ARTYKUŁ WSTĘPNY

Osoba i dzieło Jezusa Chrystusa

„On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane, On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego. I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych, Jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą.” (List do Kolosan 1,15-23).

Powyższy fragment Pisma Świętego opisuje we wspaniały sposób Osobę i dzieło naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Widzimy, że Chrystus jest doskonałym obrazem niewidzialnego Boga. On nie został stworzony na Boży obraz i podobieństwo jak my, ludzie – On jest tym obrazem, jest dosłownie taki jak Bóg. „On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty” (List do Hebrajczyków 1,3). Chrystus objawił nam Boga. „Kto mnie widział, widział Ojca” (Ewangelia Jana 14,9). „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go” (Ewangelia Jana 1,18).

Jezus jest też pierworodnym wszelkiego stworzenia nie dlatego, że został stworzony jako pierwszy, ponieważ istniał zawsze („Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec – Objawienie Jana 22,13); lecz dlatego, że wszystko zostało stworzone przez Niego i dla Niego. Wszystko zostało stworzone dla Niego, ponieważ na Bożą chwałę (na chwałę Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego) został stworzony świat i wszystko co na nim. Wszystko też zostało stworzone przez Niego, ponieważ udział w stworzeniu miał Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch Święty. Możemy to zobaczyć już na początku Biblii: „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód. I rzekł Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość” (I Księga Mojżeszowa 1,1-3). W tym fragmencie możemy wyraźnie zobaczyć udział w stworzeniu Boga Ojca, Ducha Świętego (nazywanego tu Duchem Bożym) oraz udział Słowa Bożego (czyli Boga Syna). Jezus przed Swoim ziemskim wcieleniem istniał jako Słowo Boże. Aczkolwiek jest to sprawa trudna do zrozumienia dla człowieka, jednak Bóg nam to objawił, a wyraźnie jest o tym napisane w Ewangelii Jana 1,1-3: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało”. Dalej w tym samym rozdziale jest napisane: „A Słowo ciałem się stało…” (w. 14). Widzimy więc, że wszystko co powstało zostało stworzone przy udziale Słowa Bożego (Jezusa). Także gdy Bóg stwarza człowieka, używa przy tym liczby mnogiej: „Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas” (I Księga Mojżeszowa 1,26).

Jezus jest także Głowa Ciała, jakim jest Kościół Boży: „Chrystus Głową Kościoła, ciała, którego jest Zbawicielem” (List do Efezjan 5,23), a wszyscy wierzący ludzie na całym obliczu ziemi są członkami Ciała Chrystusowego. „Lecz abyśmy, będąc szczerymi w miłości, wzrastali pod każdym względem w niego, który jest Głową, w Chrystusa, z którego całe ciało spojone i związane przez wszystkie wzajemnie się zasilające stawy, według zgodnego z przeznaczeniem działania każdego poszczególnego członka, rośnie i buduje siebie samo w miłości” (List do Efezjan 4,15-16). „Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami” (I List do Koryntian 12,27). „Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus” (I List do Koryntian 12,12).

Chrystus jest także pierworodnym z umarłych, ponieważ On jako jedyny pokonał śmierć. Faktem jest, że On Sam będąc na tej ziemi miał moc, by przywracać ludzi do życia, a także Jego uczniowie mają tę moc, by w Jego imieniu wskrzeszać z martwych. Faktem jest też, że On jako jedyny po zmartwychwstaniu ponownie nie umarł (wszyscy ludzie wskrzeszeni z martwych zmarli ponownie). „On jako pierwszy, który powstał z martwych, będzie zwiastował światłość ludowi i poganom” (Dzieje Apostolskie 26,23). „A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli” (I List do Koryntian 15,20). Wiemy, że wszyscy ludzie zmarli zmartwychwstaną, gdy Jezus przyjdzie powtórnie. „A nie chcemy, bracia, abyście byli w niepewności co do tych, którzy zasnęli, abyście się nie smucili, jak drudzy, którzy nie mają nadziei. Albowiem jak wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, tak też wierzymy, że Bóg przez Jezusa przywiedzie z nim tych, którzy zasnęli” (I List do Tesaloniczan 4,13-14).

Dalej możemy zobaczyć, że Bóg upodobał sobie, aby w Jezusie została objawiona cała pełnia boskości. „Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości” (List do Kolosan 2,9). „A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy. A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską” (Ewangelia Jana 1,14.16). Bóg „wszystko poddał pod nogi jego, a jego samego ustanowił ponad wszystkim Głową Kościoła, który jest ciałem jego, pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia” (List do Efezjan 1,22-23).

Począwszy od wersetu 20. możemy zobaczyć, jak wspaniałym dziełem Jezusa Chrystusa jest dzieło pojednania człowieka z Bogiem dokonane dzięki Jego krwi przelanej na krzyżu. „Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową” (List do Efezjan 2,13). „Jeśli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Syna jego, tym bardziej, będąc pojednani, dostąpimy zbawienia przez życie jego” (List do Rzymian 5,10).

„Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę pojednania, to znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania. Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem. On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą” (II List do Koryntian 5,17-21).

Tak więc nie zapominajmy o sprawowaniu naszej służby dla Pana każdego dnia, głosząc poselstwo o pojednaniu z Bogiem przez krew naszego drogiego Pana Jezusa Chrystusa i zbawieniu przez życie Jego.

Estera Bednarska