„SCHRONEM PEWNYM JEST BÓG WIEKUISTY…”
„SCHRONEM PEWNYM JEST BÓG WIEKUISTY…”
„Udziel nam pomocy przeciw wrogowi, bo niczym jest pomoc ludzka! W Bogu okażemy się dzielni, On zdepcze wrogów naszych.” (Psalm 108,13-14)
Tak, ludzie często zawodzą, ale Bóg – nigdy. Człowiek obiecuje swemu przyjacielowi pomoc, ale gdy ów do niego przychodzi – udaje, że nie ma go w domu i nie otwiera drzwi lub nie odbiera telefonów. Bóg nigdy nie postępuje w ten sposób. Gdy zwracamy się do Niego o pomoc – otrzymujemy ją zawsze! On udziela nam pomocy we wszystkich wymiarach, w walce z wszystkimi naszymi „wrogami”: w walce z naszymi pożądliwościami, w problemach dnia codziennego, w atakach diabelskich i atakach innych ludzi na nas.
„Będziecie ścigać swoich wrogów, a oni padną przed wami od miecza. Pięciu waszych będzie ścigać stu, a stu waszych będzie ścigać dziesięć tysięcy i wasi wrogowie padną przed wami od miecza” (III Księga Mojżeszowa 26,7-8). „Schronem pewnym jest Bóg wiekuisty, a tu na dole ramiona wieczne; i przepędził przed tobą wroga, i rzekł: Wytęp!” (V Księga Mojżeszowa 33,27). „Weseli się serce moje w Panu, wywyższony jest róg mój w Panu, szeroko rozwarte są usta moje nad wrogami mymi, gdyż raduję się ze zbawienia twego” (I Księga Samuela 2,1). „Gdy puszczam się w pogoń za wrogami moimi, wytracam ich i nie zawracam, dopóki ich nie wygubię. Gubię ich i rozbijam, tak iż już powstać nie mogą i padają pod nogi moje. Opasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pode mną tych, którzy przeciwko mnie powstali, sprawiasz, że wrogowie moi tył podają, tym, którzy mnie nienawidzą, nakazuję milczenie” (II Księga Samuela 22,38-41). „A gdy nasi wrogowie dowiedzieli się, że ich zamysł jest nam znany i że Bóg go udaremnił, odstąpili od niego, a my mogliśmy powrócić wszyscy do muru, każdy do swojej roboty” (Księga Nehemiasza 4,15). „Powstań, Panie! Ocal mnie, Boże mój! Wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich wrogów moich, połamałeś zęby bezbożnych” (Psalm 3,8). „Z ust dzieci i niemowląt ugruntowałeś moc na przekór nieprzyjaciołom swoim, aby poskromić wroga i mściciela” (Psalm 8,3). „Wysławiać cię będę, Panie, bo wyciągnąłeś mnie z toni i nie pozwoliłeś wrogom moim cieszyć się ze mnie” (Psalm 30,2). „Wtedy cofną się wrogowie moi, gdy zawołam: To wiem, że Bóg jest ze mną” (Psalm 56,10). „W Bogu odniesiemy zwycięstwo, On zdepcze wrogów naszych” (Psalm 60,14). „A jeżeli ktoś chce im wyrządzić szkodę, ogień bucha z ich ust i pożera ich wrogów; tak musi zginąć każdy, kto by chciał im wyrządzić szkodę” (Objawienie Jana 11,5). „A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć” (I List do Koryntian 15,26).
W Piśmie Świętym jest jeszcze wiele innych wersetów ukazujących Boże wybawienie od naszych wrogów i nie sposób zacytować je wszystkie w dzisiejszym rozważaniu, gdyż przybrałoby ono rozmiar książeczki. Zastanówmy się teraz przez chwilę, jaki jest warunek otrzymania przez nas pomocy od Boga? Tylko jeden: musimy trwać w Jezusie! „Jeśli we mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam” (Ewangelia Jana 15,7).
Estera Bednarska
