ARTYKUŁ WSTĘPNY – Synu mój, córko moja, daj mi całe swoje serce!

ARTYKUŁ WSTĘPNY

Synu mój, córko moja, daj mi całe swoje serce!

Werset przewodni: „Dlatego tak mówi Pan: Jeżeli zawrócisz, i Ja się zwrócę   do ciebie, i będziesz mógł stać przed moim obliczem; a gdy dasz z siebie to, co cenne, bez tego, co pospolite, będziesz moimi ustami. Choćby oni zwrócili się do ciebie, ty się do nich nie zwrócisz.” (Księga Jeremiasza 15,19)

Powyższy werset jest dla mnie osobiście bardzo cenny, bowiem zawiera nie tylko jedną Bożą obietnicę, lecz mnogość Jego wspaniałych obietnic.

Po pierwsze – jeżeli zawracamy od zła, jeżeli je porzucamy, to Bóg zwraca się do nas. „Obmyjcie się, oczyśćcie się, usuńcie wasze złe uczynki sprzed moich oczu, przestańcie źle czynić! Uczcie się dobrze czynić, przestrzegajcie prawa, brońcie pokrzywdzonego, wymierzajcie sprawiedliwość sierocie, wstawiajcie się za wdową! Chodźcie więc, a będziemy się prawować – mówi Pan! Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna” (Księga Izajasza 1,16-18). „Pokój dalekiemu i bliskiemu – mówi Pan, Ja go uleczę” (Księga Izajasza 57,19). „Ale teraz wy, którzy niegdyś byliście dalecy, staliście się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową” (List do Efezjan 2,13). „I przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko” (List do Efezjan 2,17). „A tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz” (Ewangelia Jana 6,37). „Nawróćcie się do mnie, wtedy i Ja zwrócę się ku wam – mówi Pan Zastępów” (Księga Malachiasza 3,7). „Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony” (Księga Joela 3,5).

Po drugie – gdy zwracamy się do Boga, będziemy mieli przywilej stać przed Jego obliczem. „I oglądać będą jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach” (Objawienie Jana 22,4). „O jedno prosiłem Pana, o to zabiegam: Abym mógł mieszkać w domu Pana przez wszystkie dni życia mego, by oglądać piękno Pana i by odwiedzać świątynię jego” (Psalm 27,4). „Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga” (List do Efezjan 2,19). „Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, i wypiszę na nim imię Boga mojego, i nazwę miasta Boga mojego, nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba od Boga mojego, i moje nowe imię” (Objawienie Jana 3,12). „I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych” (List do Kolosan 1,21-22). „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Ewangelia Mateusza 5,8).

Po trzecie – gdy damy z siebie to, co cenne, bez tego co, pospolite, gdy będziemy szlachetnymi kamieniami w Bożej budowli, gdy wszystko, co czynimy, będziemy robić najlepiej, jak potrafimy, mając na celu Bożą chwałę i pożytek dla naszych braci i sióstr w wierze, wówczas będziemy prawdziwie sługami Boga, a Bóg będzie w pełni posługiwał się nami. „I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa” (I List Piotra 2,5). „Albowiem współpracownikami Bożymi jesteśmy; wy rolą Bożą, budowlą Bożą jesteście” (I List do Koryntian 3,9). „A posiany na dobrej ziemi, to ten, kto słowa słucha i rozumie; ten wydaje owoc: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, a inny trzydziestokrotny” (Ewangelia Mateusza 13,23). „Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu” (List do Efezjan 2,20-22). Wtedy będziemy mogli wyznać za apostołem Pawłem: „Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem” (II List do Koryntian 5,20).

Wreszcie czwarta wspaniała obietnica – gdy jesteśmy zwróceni całym sercem w stronę Boga, to choćby nasi nieprzyjaciele zwrócili się ku nam, chcąc nas zniszczyć lub namówić do zła, my nigdy nie zwrócimy się w ich kierunku. „Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie; a ja przyjmę was i będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący” (II List do Koryntian 6,17-18). „Precz, precz, wyjdźcie stamtąd, nieczystego nie dotykajcie! Wyjdźcie spośród niego, oczyśćcie się, wy, którzy nosicie naczynia Pańskie! Bo nie wyjdziecie w pośpiechu i w popłochu nie pójdziecie, gdyż przed wami pójdzie Pan, a waszą tylną strażą będzie Bóg Izraela” (Księga Izajasza 52,11-12). „Ale ty, synu człowieczy, nie bój się ich i nie bój się ich słów, chociaż cię otaczają ciernie i mieszkasz wśród skorpionów; nie bój się ich słów i nie drżyj przed ich obliczem, gdyż to dom przekory!” (Księga Ezechiela 2,6). „Uczyniłem cię bowiem dla tego ludu murem spiżowym, warownym; i będą walczyć z tobą, ale cię nie przemogą, bo Ja jestem z tobą, aby cię wybawiać i ratować – mówi Pan. I wyratuję cię z mocy złych, i wyzwolę cię z ręki okrutników (Księga Jeremiasza 15,20-21).

Zatem dajmy dla Boga to, co cenne w nas, bez tego, co pospolite, a Pan spełni na nas Swe wspaniałe obietnice! Dajmy Bogu całe nasze serce!

Estera Bednarska