ROZWAŻANIA BIBLIJNE 24.06.2025

przez admin · Opublikowano 24 czerwca 2025 · Zaktualizowano 23 czerwca 2025

24.06 „Wszystko ma swój czas i każda sprawa pod niebem ma swoją porę.” (Księga Kaznodziei Salomona 3,1)

Bóg czyni wszystko w Swoim czasie. Nic nie może zdarzyć bez woli Pana – więcej – nic się nie wydarzy ani wcześniej, ani później, niż On zaplanował. „On też wykona, co mi jest przeznaczone; a takich przeznaczeń jest u niego wiele” (Księga Joba 23,14). „Wiem, że wszystko, cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki: nic nie można do tego dodać i nic z tego ująć; a Bóg czyni to, aby się go bano” (Księga Kaznodziei Salomona 3,14).

Jakże jest to wspaniała sprawa! Bóg ma kontrolę nad wszystkim, co się dzieje. Nam się często wydaje, że Bóg działa zbyt wolno. Myślimy tak wtedy, gdy patrzymy na otaczające nas zło i pytamy: Boże! Kiedy zaczniesz działać? Jak długo jeszcze będziesz zwlekał i pozwalał na to potworne zło? Kiedy w końcu położysz temu kres? Pragniemy zawołać razem z psalmistą: „Czas już, by Pan rozpoczął działanie, gdyż naruszono zakon twój” (Psalm 119,126). Dusza nasza krzyczy powtarzając słowa proroka: „Dokądże, Panie, będę wołał o pomoc, a Ty nie wysłuchasz? Jak długo będę krzyczał: Pomocy! a Ty nie wybawisz? Dlaczego dopuszczasz, bym patrzył na złość i spoglądał na bezprawie? Ucisk i przemoc dzieją się na moich oczach, panuje spór i zwada? Dlatego zamiera prawo, a sprawiedliwość nie wychodzi na jaw, gdyż bezbożny osacza sprawiedliwego, i tak prawo bywa łamane” (Księga Habakuka 1,2-4). „Twoje oczy są zbyt czyste, aby mogły patrzeć na zło, nie możesz spoglądać na bezprawie. Dlaczego jednak przypatrujesz się przewrotnym, milczysz, gdy bezbożny pożera sprawiedliwego? Gdy czyni z ludźmi jak z rybami morskimi, jak z płazami, które nie mają władcy?” (Księga Habakuka 1,13-14). „Muszę stanąć na mym posterunku, udać się na basztę; muszę wypatrywać i baczyć, co mi powie, co odpowie na moją skargę. I odpowiedział mi Pan, mówiąc: Zapisz to, co widziałeś, i wyryj to na tablicach, aby to można szybko przeczytać. Gdyż widzenie dotyczy oznaczonego czasu i wypełni się niezawodnie. Jeżeli się odwleka, wyczekuj go, gdyż na pewno się spełni, nie opóźni się” (Księga Habakuka 2,1-3).

Bóg na pewno odpowie w Swoim czasie. On się nigdy nie spóźnia! „Niech to jedno, umiłowani, nie uchodzi uwagi waszej, że u Pana jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania” (II List Piotra 3,8-9).

Bóg pragnie dać upamiętanie nawet tym najbardziej bezbożnym. Nawet tym, którzy rozkoszują się w najbardziej ohydnych grzechach. Zatem „cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek” (II List Piotra 3,15) i pamiętajcie, że „każda sprawa i każde działanie ma swój czas” (Księga Kaznodziei Salomona 3,17).

Estera Bednarska

Kobieta z dziećmi bez dachu nad głową

Kanawal ma 32 lata i czworo dzieci: trzech synów w wieku 2, 8 i 12 lat oraz córkę w wieku 10 lat. Kiedy urodziło się najmłodsze dziecko, mąż poznał inną kobietę, a jakiś czas później się z nią ożenił (nie rozwiódł się przy tym z Kanawal). Ponieważ nie miała gdzie mieszkać, wysłał ją razem z dziećmi do swoich rodziców na wieś. Tam mieszkała z czwórką dzieci ze swoimi teściami przez kilka miesięcy, korzystając z pieniędzy, które mąż przesyłał swoim rodzicom (syn ich utrzymuje, ponieważ obydwoje są schorowani i nie są w stanie pracować). Jednak po kilku miesiącach przyjechał i wyrzucił ją z mieszkania rodziców razem z dziećmi na ulicę, ponieważ stwierdził, że nie zamierza dalej utrzymywać własnych dzieci i żony – chce pomagać tylko rodzicom.

This slideshow requires JavaScript.

Kanawal razem z czwórką dzieci zamieszkała w budynku, którego właściciele przeprowadzili się do miasta. Nie miała ze sobą żadnych rzeczy, tylko trochę odzieży dla siebie i dzieci. Budynek był całkowicie pusty, jednak udało jej się zdobyć kilka starych rzeczy do domu: stare łóżko, które dostała od sąsiadów, stary brudny materac, kilka naczyń i innego wyposażenia do domu – wszystko bardzo zniszczone i niesamowicie brudne, nadające się w zasadzie tylko do wyrzucenia.

W tej chwili kobieta dalej nie ma żadnych środków do życia. Czasem sąsiedzi dają jej trochę jedzenia, a dzieci regularnie korzystają z obiadów gotowanych dla ubogich dzieci z wioski, zapewnionych dzięki naszym Darczyńcom dla 44. dzieci z Duszpasterstwa Dobrego Pasterza.

W tej sytuacji zwracamy się do Was, Drodzy Darczyńcy, o pomoc dla Kanawal i jej dzieci, pamiętając o tym, że:

„Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat”