ROZWAŻANIA BIBLIJNE 01.03.2025

przez admin · Opublikowano 1 marca 2025 · Zaktualizowano 28 lutego 2025

01.03 „Udziel nam pomocy przeciw wrogowi, bo niczym jest pomoc ludzka! W Bogu okażemy się dzielni, On zdepcze wrogów naszych.” (Psalm 108,13-14)

Tak, ludzie często zawodzą, ale Bóg – nigdy. Człowiek obiecuje swemu przyjacielowi pomoc, ale gdy ów do niego przychodzi – udaje, że nie ma go w domu i nie otwiera drzwi lub nie odbiera telefonów. Bóg nigdy nie postępuje w ten sposób. Gdy zwracamy się do Niego o pomoc – otrzymujemy ją zawsze! On udziela nam pomocy we wszystkich wymiarach, w walce z wszystkimi naszymi „wrogami”: w walce z naszymi pożądliwościami, w problemach dnia codziennego, w atakach diabelskich i atakach innych ludzi na nas.

„Będziecie ścigać swoich wrogów, a oni padną przed wami od miecza. Pięciu waszych będzie ścigać stu, a stu waszych będzie ścigać dziesięć tysięcy i wasi wrogowie padną przed wami od miecza” (III Księga Mojżeszowa 26,7-8). „Schronem pewnym jest Bóg wiekuisty, a tu na dole ramiona wieczne; i przepędził przed tobą wroga, i rzekł: Wytęp!” (V Księga Mojżeszowa 33,27). „Weseli się serce moje w Panu, wywyższony jest róg mój w Panu, szeroko rozwarte są usta moje nad wrogami mymi, gdyż raduję się ze zbawienia twego” (I Księga Samuela 2,1). „Gdy puszczam się w pogoń za wrogami moimi, wytracam ich i nie zawracam, dopóki ich nie wygubię. Gubię ich i rozbijam, tak iż już powstać nie mogą i padają pod nogi moje. Opasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pode mną tych, którzy przeciwko mnie powstali, sprawiasz, że wrogowie moi tył podają, tym, którzy mnie nienawidzą, nakazuję milczenie” (II Księga Samuela 22,38-41). „A gdy nasi wrogowie dowiedzieli się, że ich zamysł jest nam znany i że Bóg go udaremnił, odstąpili od niego, a my mogliśmy powrócić wszyscy do muru, każdy do swojej roboty” (Księga Nehemiasza 4,15). „Powstań, Panie! Ocal mnie, Boże mój! Wszak Ty uderzyłeś w szczękę wszystkich wrogów moich, połamałeś zęby bezbożnych” (Psalm 3,8). „Z ust dzieci i niemowląt ugruntowałeś moc na przekór nieprzyjaciołom swoim, aby poskromić wroga i mściciela” (Psalm 8,3). „Wysławiać cię będę, Panie, bo wyciągnąłeś mnie z toni i nie pozwoliłeś wrogom moim cieszyć się ze mnie” (Psalm 30,2). „Wtedy cofną się wrogowie moi, gdy zawołam: To wiem, że Bóg jest ze mną” (Psalm 56,10). „W Bogu odniesiemy zwycięstwo, On zdepcze wrogów naszych” (Psalm 60,14). „A jeżeli ktoś chce im wyrządzić szkodę, ogień bucha z ich ust i pożera ich wrogów; tak musi zginąć każdy, kto by chciał im wyrządzić szkodę” (Objawienie Jana 11,5). „A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć” (I List do Koryntian 15,26).

W Piśmie Świętym jest jeszcze wiele innych wersetów ukazujących Boże wybawienie od naszych wrogów i nie sposób zacytować je wszystkie w dzisiejszym rozważaniu, gdyż przybrałoby ono rozmiar książeczki. Zastanówmy się teraz przez chwilę, jaki jest warunek otrzymania przez nas pomocy od Boga? Tylko jeden: musimy trwać w Jezusie! „Jeśli we mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam” (Ewangelia Jana 15,7).

Estera Bednarska

Kobieta z dziećmi bez dachu nad głową

Kanawal ma 32 lata i czworo dzieci: trzech synów w wieku 2, 8 i 12 lat oraz córkę w wieku 10 lat. Kiedy urodziło się najmłodsze dziecko, mąż poznał inną kobietę, a jakiś czas później się z nią ożenił (nie rozwiódł się przy tym z Kanawal). Ponieważ nie miała gdzie mieszkać, wysłał ją razem z dziećmi do swoich rodziców na wieś. Tam mieszkała z czwórką dzieci ze swoimi teściami przez kilka miesięcy, korzystając z pieniędzy, które mąż przesyłał swoim rodzicom (syn ich utrzymuje, ponieważ obydwoje są schorowani i nie są w stanie pracować). Jednak po kilku miesiącach przyjechał i wyrzucił ją z mieszkania rodziców razem z dziećmi na ulicę, ponieważ stwierdził, że nie zamierza dalej utrzymywać własnych dzieci i żony – chce pomagać tylko rodzicom.

This slideshow requires JavaScript.

Kanawal razem z czwórką dzieci zamieszkała w budynku, którego właściciele przeprowadzili się do miasta. Nie miała ze sobą żadnych rzeczy, tylko trochę odzieży dla siebie i dzieci. Budynek był całkowicie pusty, jednak udało jej się zdobyć kilka starych rzeczy do domu: stare łóżko, które dostała od sąsiadów, stary brudny materac, kilka naczyń i innego wyposażenia do domu – wszystko bardzo zniszczone i niesamowicie brudne, nadające się w zasadzie tylko do wyrzucenia.

W tej chwili kobieta dalej nie ma żadnych środków do życia. Czasem sąsiedzi dają jej trochę jedzenia, a dzieci regularnie korzystają z obiadów gotowanych dla ubogich dzieci z wioski, zapewnionych dzięki naszym Darczyńcom dla 44. dzieci z Duszpasterstwa Dobrego Pasterza.

W tej sytuacji zwracamy się do Was, Drodzy Darczyńcy, o pomoc dla Kanawal i jej dzieci, pamiętając o tym, że:

„Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat”