DOSKONAŁE PRZEBACZENIE

„Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa i twoich grzechów nie wspomnę.” (Księga Izajasza 43,25)

Tutaj widzimy trzy bardzo ważne biblijne prawdy. Pierwsza z nich mówi o tym, że tylko Bóg może przebaczać grzechy. Nikt inny na całej ziemi, nad ziemią i pod nią nie ma takiej mocy i nikomu Bóg jej nie udzielił. „On odpuszcza wszystkie winy twoje” (Psalm 103,3). „Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości” (I List Jana 3,21). „Grzech mój wyznałem tobie i winy mojej nie ukryłem. Rzekłem: Wyznam występki moje Panu; wtedy Ty odpuściłeś winę grzechu mego” (Psalm 32,5). „Obmyj mnie zupełnie z winy mojej i oczyść mnie z grzechu mego! Ja bowiem znam występki swoje i grzech mój zawsze jest przede mną. Przeciwko tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem to, co złe w oczach twoich, abyś okazał się sprawiedliwy w wyroku swoim, czysty w sądzie swoim” (Psalm 51,4-6).

Drugą prawdą zawartą w naszym dzisiejszym wersecie jest fakt, że Bóg odpuszcza nam grzechy przez wzgląd na Samego Siebie, czyli przez wzgląd na Jego doskonały charakter: Jego świętość, miłosierdzie, łaskawość, miłość; a także przez wzgląd na Jego obietnice. „Zmiłuj się nade mną, Boże, według łaski swojej, według wielkiej litości swojej zgładź występki moje!” (Psalm 51,3). „O Panie, usłysz, o Panie, odpuść! O Panie, dostrzeż i uczyń! Nie zwlekaj przez wzgląd na siebie, mój Boże, bo twoim imieniem nazwane jest to miasto i twój lud!” (Księga Daniela 9,19). „Tak mówi Wszechmocny Pan: Ja działam nie ze względu na was, domu izraelski, lecz ze względu na moje święte imię, które znieważyliście wśród ludów, do których przybyliście. Dlatego uświęcę wielkie moje imię, znieważone wśród narodów, bo znieważyliście je wśród nich; i poznają ludy, że Ja jestem Pan – mówi Wszechmocny Pan – gdy na ich oczach okażę się święty wśród was. I zabiorę was spośród narodów, i zgromadzę was ze wszystkich ziem; i sprowadzę was do waszej ziemi, i pokropię was czystą wodą, i będziecie czyści od wszystkich waszych nieczystości i od wszystkich waszych bałwanów oczyszczę was. I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. Mojego ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich przykazań, moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je” (Księga Ezechiela 36,22-27).

Trzecią prawdą naszego wersetu jest to, iż Bóg odpuszcza grzechy w sposób doskonały. On nie tylko je przebacza, lecz znacznie więcej – Bóg o nich zapomina! „Któż jest, Boże, jak Ty, który przebaczasz winę, odpuszczasz przestępstwo resztce swojego dziedzictwa, który nie chowasz na wieki gniewu, lecz masz upodobanie w łasce? Znowu zmiłuje się nad nami, zmyje nasze winy, wrzuci do głębin morskich wszystkie nasze grzechy” (Księga Micheasza 7,18-19). „Jak daleko jest wschód od zachodu, tak oddalił od nas występki nasze” (Psalm 103,12). „Starłem jak obłok twoje występki, a twoje grzechy jak mgłę” (Księga Izajasza 44,22). „Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna” (Księga Izajasza 1,18).

Oby wszyscy nasi Drodzy Czytelnicy dostąpili doskonałego odpuszczenia swoich grzechów przez Pana Boga naszego!

Estera Bednarska