ROZWAŻANIA BIBLIJNE 07.02.2025

przez admin · Opublikowano 7 lutego 2025 · Zaktualizowano 6 lutego 2025

07.02 „Mówcie do zaniepokojonych w sercu: Bądźcie mocni, nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Boża! Sam On przychodzi i wybawi was!” (Księga Izajasza 35,4)

Jakże często nasze serce jest pełne niepokoju. Niepokoimy się o dzień dzisiejszy. Niepokoimy się o jutro. Niepokoimy się myśląc o swojej przeszłości. Ale Bóg jest tym, który chce nas uwolnić z wszelkiego niepokoju. On chce nas wybawić nie tylko z wszelkich paraliżujących nas lęków, ale nawet z drobnych niepokojów, które jakże często zaciemniają światłość naszego dnia. On pragnie nam darować Swój doskonały pokój!

„Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka” – te słowa powiedział Jezus do Swoich uczniów (Ewangelia Jana 14,27). Jego wolą jest, by ten pokój panował nie tylko w naszych uczuciach, w naszych sercach, ale też by przejawiał się w naszych umysłach – odzwierciedlał to, o czym myślimy. „A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie” (List do Filipian 4,7). Gdy pokój w sercu i pokój w myślach, to i pokój na naszych ustach, i nasze zachowanie będzie pełne pokoju, i nasze życie promieniowało będzie pokojem. A wtedy „Bóg pokoju rychło zetrze szatana pod stopami waszymi” (List do Rzymian 6,20).

Tak, wówczas właśnie tak się stanie! Wówczas Bóg nas wybawi od wszelkich niepokojów, wówczas diabeł nie będzie miał dostępu do naszych serc i umysłów, aby zasiewać tam niepokoje różnych maści i rozmiarów. Nie będzie nas nękał niepokojem ze względu na naszą przeszłość, bowiem Bóg wybaczył nam nasze grzechy i rzucił w głębiny morskie i nigdy przenigdy nam ich nie wypomni! „Któż jest, Boże, jak Ty, który przebaczasz winę, odpuszczasz przestępstwo resztce swojego dziedzictwa, który nie chowasz na wieki gniewu, lecz masz upodobanie w łasce? Znowu zmiłuje się nad nami, zmyje nasze winy, wrzuci do głębin morskich wszystkie nasze grzechy” (Księga Micheasza 7,18-19). „Nie postępuje z nami według grzechów naszych ani nie odpłaca nam według win naszych. Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, tak wielka jest dobroć jego dla tych, którzy się go boją. Jak daleko jest wschód od zachodu, tak oddalił od nas występki nasze” (Psalm 103,10-12). Szatan nie ma też mocy, by męczyć nas niepokojem i troską o dzień dzisiejszy, gdyż bez woli Boga nawet wróbel nie spadnie na ziemię, tym bardziej nasz Pan troszczy się człowieka, którego nawet wszystkie włosy na głowie są policzone! „Czyż nie sprzedają za grosz dwu wróbli? A jednak ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez woli Ojca waszego. Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone. Nie bójcie się; jesteście więcej warci niż wiele wróbli” (Ewangelia Mateusza 10,29-31). Nie może nas także dręczyć niepokojem związanym z naszą przyszłością, „Albowiem Ja wiem, jakie myśli mam o was – mówi Pan – myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją” (Księga Jeremiasza 29,11).

Chwała i cześć niech będzie Jedynemu, Niezniszczalnego Bogu, który ma moc obdarzyć nas Swoim doskonałym pokojem teraz i zawsze!

Estera Bednarska

Kobieta z dziećmi bez dachu nad głową

Kanawal ma 32 lata i czworo dzieci: trzech synów w wieku 2, 8 i 12 lat oraz córkę w wieku 10 lat. Kiedy urodziło się najmłodsze dziecko, mąż poznał inną kobietę, a jakiś czas później się z nią ożenił (nie rozwiódł się przy tym z Kanawal). Ponieważ nie miała gdzie mieszkać, wysłał ją razem z dziećmi do swoich rodziców na wieś. Tam mieszkała z czwórką dzieci ze swoimi teściami przez kilka miesięcy, korzystając z pieniędzy, które mąż przesyłał swoim rodzicom (syn ich utrzymuje, ponieważ obydwoje są schorowani i nie są w stanie pracować). Jednak po kilku miesiącach przyjechał i wyrzucił ją z mieszkania rodziców razem z dziećmi na ulicę, ponieważ stwierdził, że nie zamierza dalej utrzymywać własnych dzieci i żony – chce pomagać tylko rodzicom.

This slideshow requires JavaScript.

Kanawal razem z czwórką dzieci zamieszkała w budynku, którego właściciele przeprowadzili się do miasta. Nie miała ze sobą żadnych rzeczy, tylko trochę odzieży dla siebie i dzieci. Budynek był całkowicie pusty, jednak udało jej się zdobyć kilka starych rzeczy do domu: stare łóżko, które dostała od sąsiadów, stary brudny materac, kilka naczyń i innego wyposażenia do domu – wszystko bardzo zniszczone i niesamowicie brudne, nadające się w zasadzie tylko do wyrzucenia.

W tej chwili kobieta dalej nie ma żadnych środków do życia. Czasem sąsiedzi dają jej trochę jedzenia, a dzieci regularnie korzystają z obiadów gotowanych dla ubogich dzieci z wioski, zapewnionych dzięki naszym Darczyńcom dla 44. dzieci z Duszpasterstwa Dobrego Pasterza.

W tej sytuacji zwracamy się do Was, Drodzy Darczyńcy, o pomoc dla Kanawal i jej dzieci, pamiętając o tym, że:

„Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat”