ROZWAŻANIA BIBLIJNE 01.02.2025

przez admin · Opublikowano 1 lutego 2025 · Zaktualizowano 31 stycznia 2025

01.02 „Najwyższy ma moc nad królestwem ludzkim; daje je, komu chce, może nad nim ustanowić najuniżeńszego z ludzi.” (Księga Daniela 4,14)

Wspaniałe to Słowo. Bóg jest Wszechmocny i ma nad wszystkim kontrolę. On nawet żebraka może uczynić królem, a króla żebrakiem! Niemożliwe? A jednak…

Babiloński król Nebukadnesar był najpotężniejszym władcą w jego czasach, a jego królestwo rozciągało się na wiele ówczesnych narodów. „A przed wielkością, której On [Bóg] mu udzielił, wszystkie ludy, plemiona i języki drżały i lękały się go; bo, kogo chciał, zabijał, a kogo chciał, zostawiał przy życiu, kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał” (Księga Daniela 5,19). Ten potężny władca popadł w obłęd pychy, bowiem zaczął sobie samemu przypisywać wszystko, co w życiu osiągnął: „Odezwał się król i rzekł: Czy to nie jest ów wielki Babilon, który zbudowałem na siedzibę króla dzięki potężnej mojej mocy i dla uświetnienia mojej wspaniałości?” (Księga Daniela 4,27). Na skutek jego pychy Bóg pozbawił go władzy królewskiej. Nie tylko to: Nebukadnesar popadł w chorobę psychiczną. Oczywiście nie chcę przez to powiedzieć, że wszystkie choroby psychiczne są karą za grzechy, jednak w tym właśnie przypadku tak było. „Wypędzony został spośród ludzi i jadał trawę jak bydło, a rosa niebieska zraszała jego ciało, a jego włosy urosły jak u orłów pierze, a jego paznokcie jak u ptaków pazury” (4,30).

Jednak to nie koniec tej historii. Bóg dał Nebukadnesarowi jeszcze jedną szansę! „A po upływie dni ja, Nebukadnesar, podniosłem oczy ku niebu; a gdy znowu rozum mi powrócił, wtedy błogosławiłem Najwyższego, a Żyjącego wiecznie chwaliłem i wysławiałem, gdyż jego władza jest władzą wieczną, a jego królestwo z pokolenia w pokolenie. A wszyscy mieszkańcy ziemi uważani są za nic, według swojej woli postępuje z wojskiem niebieskim i z mieszkańcami ziemi. Nie ma takiego, kto by powstrzymał jego rękę i powiedział mu: Co czynisz?” (4,31-32). Ten pogański władca w końcu zwrócił się ku Bogu i wyznał, że to Bóg ma nad wszystkim władzę i to On może wszystko! Gdy tak postąpił, wówczas Bóg zadziałał w cudowny sposób: „W tym właśnie czasie powrócił mi rozum i dostojność i powróciła mi moja okazałość na chwałę mojego królestwa; moi doradcy i moi dostojnicy szukali mnie i znowu przywrócono mnie do godności królewskiej i dano mi jeszcze większą władzę. Teraz ja, Nebukadnesar, chwalę, wywyższam i wysławiam Króla Niebios, gdyż wszystkie jego dzieła są prawdą i jego ścieżki są sprawiedliwością. Tych zaś, którzy pysznie postępują, może poniżyć” (4,33-34).

Jak wspaniały jest zatem Bóg, który nawet potężnego króla może tak poniżyć! Pamiętajmy więc na Słowa Boże: „Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony” (Ewangelia Łukasza 14,11) oraz: „Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje” (List Jakuba 4,6).

Panie, pomóż nam być pokornymi, byśmy nie musieli zostać poniżeni i upokorzeni!

Estera Bednarska

Kobieta z dziećmi bez dachu nad głową

Kanawal ma 32 lata i czworo dzieci: trzech synów w wieku 2, 8 i 12 lat oraz córkę w wieku 10 lat. Kiedy urodziło się najmłodsze dziecko, mąż poznał inną kobietę, a jakiś czas później się z nią ożenił (nie rozwiódł się przy tym z Kanawal). Ponieważ nie miała gdzie mieszkać, wysłał ją razem z dziećmi do swoich rodziców na wieś. Tam mieszkała z czwórką dzieci ze swoimi teściami przez kilka miesięcy, korzystając z pieniędzy, które mąż przesyłał swoim rodzicom (syn ich utrzymuje, ponieważ obydwoje są schorowani i nie są w stanie pracować). Jednak po kilku miesiącach przyjechał i wyrzucił ją z mieszkania rodziców razem z dziećmi na ulicę, ponieważ stwierdził, że nie zamierza dalej utrzymywać własnych dzieci i żony – chce pomagać tylko rodzicom.

This slideshow requires JavaScript.

Kanawal razem z czwórką dzieci zamieszkała w budynku, którego właściciele przeprowadzili się do miasta. Nie miała ze sobą żadnych rzeczy, tylko trochę odzieży dla siebie i dzieci. Budynek był całkowicie pusty, jednak udało jej się zdobyć kilka starych rzeczy do domu: stare łóżko, które dostała od sąsiadów, stary brudny materac, kilka naczyń i innego wyposażenia do domu – wszystko bardzo zniszczone i niesamowicie brudne, nadające się w zasadzie tylko do wyrzucenia.

W tej chwili kobieta dalej nie ma żadnych środków do życia. Czasem sąsiedzi dają jej trochę jedzenia, a dzieci regularnie korzystają z obiadów gotowanych dla ubogich dzieci z wioski, zapewnionych dzięki naszym Darczyńcom dla 44. dzieci z Duszpasterstwa Dobrego Pasterza.

W tej sytuacji zwracamy się do Was, Drodzy Darczyńcy, o pomoc dla Kanawal i jej dzieci, pamiętając o tym, że:

„Czystą i nieskalaną pobożnością przed Bogiem i Ojcem jest to: nieść pomoc sierotom i wdowom w ich niedoli i zachowywać siebie nie splamionym przez świat”