…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

21.11 „Dobry jest Pan dla tego, kto mu ufa, dla duszy, która go szuka. Dobrze jest czekać w milczeniu na zbawienie Pana.” (Treny 3,25-26)

Gdy przychodzimy do Boga w modlitwie, szukając Go szczerym sercem, dobrą jest sprawą, gdy czekamy cierpliwie i w milczeniu na Jego odpowiedź. Nie jest natomiast właściwe, gdy próbujemy własnymi siłami „pomóc” Bogu lub sprawić, by szybciej nam odpowiedział. Nie powinniśmy wołać: Boże, uczyń to teraz; bowiem On zna właściwy czas. Często jest tak, że modlimy się do Boga i oczekujemy, że natychmiast zmieni się nasza sytuacja, zamiast czekać na zbawienie Pana. Może nawet jeszcze częściej jest tak, że modlimy się, żeby Bóg uczynił tą czy tamtą ważną rzecz w naszym życiu, po czym bierzemy sprawy w swoje ręce, nie pytając o Jego wolę i tym samym przeszkadzamy Bogu działać. Obydwa te kierunki są niewłaściwe, bowiem powierzając Bogu swoje sprawy musimy się nauczyć czekać na Jego odpowiedź. Oczywiście nie znaczy to, że mamy siedzieć z założonymi rękami, bezczynnie czekając, aż Bóg uczyni, co chcemy, lecz że nasze działanie w danych sprawach nie może być przeciwne Bożym planom względem nas, których szczerze w modlitwie powinniśmy szukać.

Przytoczę teraz biblijną historię, która pokazuje szukanie własnej woli, gdy rzekomo powierzono sprawę Panu. Otóż król babiloński, który podbił w niewolę Judejczyków, ustanowił nad krajem namiestnika. Namiestnik ten został zamordowany, zabito też ludzi króla. Judejczycy w obawie przed królem chcieli uciec do Egiptu, lecz zanim to uczynili, przyszli do proroka Jeremiasza zapytać o radę. „Przystąpili do proroka Jeremiasza i rzekli: Niech nasze błaganie dotrze do ciebie! Módl się za nami do Pana, twojego Boga, za tą całą resztą, gdyż z wielkiej liczby pozostała nas tylko mała garstka, jak to widzisz na własne oczy! Niechaj Pan, twój Bóg, wskaże nam drogę, którą mamy pójść, i powie, co mamy czynić. Prorok Jeremiasz odpowiedział im, mówiąc: Dobrze. Oto ja, stosownie do waszego życzenia, będę się modlił do Pana, Boga waszego, i oznajmię wam wszystko, co Pan wam odpowie; nic przed wami nie zataję. Oni zaś rzekli do Jeremiasza: Niech Pan będzie świadkiem przeciwko nam, prawdziwym i wiernym, jeżeli nie postąpimy dokładnie według słowa, z którym cię pośle do nas Pan, twój Bóg. Czy to będzie dobre, czy złe, usłuchamy głosu Pana, naszego Boga, do którego cię wysyłamy, aby się nam dobrze wiodło, gdy usłuchamy głosu Pana, naszego Boga” (Księga Jeremiasza 42,2-6).

Następnie Jeremiasz modlił się do Boga, a później oznajmił ludziom to, co Bóg mu objawił. Lecz w odpowiedzi ludzie ci powiedzieli do Jeremiasza: „Kłamiesz! Nie posłał ciebie Pan, nasz Bóg, z poleceniem: Nie idźcie do Egiptu, aby tam przebywać jako obcy przybysze, lecz Baruch, syn Neriasza, podburza cię przeciwko nam, aby nas wydać w ręce Chaldejczyków, by nas pozbawiono życia albo uprowadzono do niewoli do Babilonu” (Księga Jeremiasza 43,2-3).

Pytali oni o wolę Pana, obiecali, że postąpią według niej, a i tak zrobili, co im się podobało. Dlatego Bóg musiał ich ukarać w straszny sposób! „Gdyż sami siebie oszukujecie, bo sami wysłaliście mnie do Pana, waszego Boga, mówiąc: Módl się za nami do Pana, naszego Boga, i powtórz nam dokładnie, co każe Pan, nasz Bóg, a według tego postąpimy. Zwiastowałem wam to dzisiaj, lecz nie usłuchaliście głosu Pana, waszego Boga, w niczym, z czym posłał mnie do was. Otóż teraz wiedzcie o tym dobrze, że poginiecie od miecza, głodu i zarazy w miejscu, dokąd chcecie pójść, aby tam przebywać jako obcy przybysze” (Księga Jeremiasza 42,20-22).

Nie bądźmy więc do nich podobni, lecz czekajmy w milczeniu na zbawienie Pana, gdyż On chce jak najlepiej dla nas!

Autor: Estera Bednarska

[FMP].
[/FMP]

Chrześcijanie są prześladowani i traktowani przez muzułmanów gorzej od zwierząt!

Ta umowa jest tak skonstruowana, że nie będą oni w stanie spłacić tej pożyczki nawet ją odpracowując przez całe swoje życie i kolejne pokolenie – nawet ich dzieci.

To jest legalny proceder w Pakistanie. Jak chrześcijanin nie umie pisać a musi zawrzeć taką umowę, to odciska się na niej palec – jego kciuk.

Zdarza się, iż muzułmańscy właściciele fabryk molestują dzieci chrześcijańskich niewolników. Nie wolno również Chrześcijanom napić się ze szklanki, bo za to grozi im śmierć, dlatego że uznawane jest to jako “obraza Islamu”, więc oni piją w kubkach jak je mają i jedzą rękami potrawy z ryżu jak mają co jeść

Jednocześnie prosimy o udostępnianie tej informacji, gdyż potrzeby związane z pomocą żywieniową dla Chrześcijan w Pakistanie są ogromne.