19.05 „Dowie się całe to zgromadzenie, że nie mieczem i włócznią wspomaga Pan, gdyż wojna należy do Pana i On wyda was w ręce nasze.” (I Księga Samuela 17,47)
Słowa te to fragment wypowiedzi Dawida bezpośrednio przed jego walką z Goliatem. Abyśmy mieli pełny obraz tej sytuacji, zachęcam do przeczytania całego rozdziału 17. I Księgi Samuela. Tutaj przytoczę dwa poprzednie wersety z wypowiedzi Dawida: „Ty wyszedłeś do mnie z mieczem, z oszczepem i z włócznią, a ja wyszedłem do ciebie w imieniu Pana Zastępów, Boga szeregów izraelskich, które zelżyłeś. Dzisiaj wyda cię Pan w moją rękę i zabiję cię, i odetnę ci głowę, i dam dziś jeszcze trupy wojska filistyńskiego ptactwu niebieskiemu i zwierzynie polnej, i dowie się cała ziemia, że Izrael ma Boga” (17,45-46).
Dawid był młodzieńcem, który nie posiadał żadnego doświadczenia wojennego. Nie miał nawet miecza ani zbroi, gdyż nie potrafił się nimi posługiwać. Jednakże był pewien zwycięstwa, dlatego, iż wiedział o tym, że Bóg jest po jego stronie. Jego stuprocentowa pewność zwycięstwa wynikała tylko i wyłącznie z wiary w Bożą moc. „Pan, który mnie wyrwał z mocy lwa czy niedźwiedzia, wyrwie mnie też z ręki tego Filistyńczyka” (17,37) – takie świadectwo wydał Dawid przed królem Saulem.
I stało się to, co z punktu widzenia ludzkiego było niemożliwe – kamieniem wystrzelonym z procy Dawid uderzył olbrzyma w głowę i ten upadł, a następnie Dawid uciął mu głowę jego własnym mieczem. I w ten oto sposób Bóg przyczynił się do wspaniałego zwycięstwa Swojego narodu nad nieprzyjaciółmi, gdyż „nie mieczem i nie włócznią wspomaga Pan, gdyż wojna należy do Pana” (17,47).
W życiu dzieci Bożych często Pan czyni to, co niemożliwe. Wielokrotnie przeżywamy sytuacje, o których można powiedzieć, że: „Nie dzięki mocy ani dzięki sile, lecz dzięki mojemu Duchowi to się stanie – mówi Pan Zastępów” (Księga Zachariasza 4,6). „Nie waszą rzeczą będzie tam walczyć, ustawcie się tylko i stójcie, i oglądajcie ratunek Pana” (II Księga Kronik 20,17).
Nie naszą rzeczą jest zamartwiać się, obmyślając w szczegółach strategie walki ze złem, gdyż Jezus już zwyciężył szatana na krzyżu. Natomiast naszą sprawą jest powierzyć naszą walkę naszemu Bogu, który jest zwycięzcą. „Wszelką troskę swoją złóżcie na niego, gdyż On ma o was staranie” (I List Piotra 5,7). Zatem zrzućmy na Niego naszą walkę z problemami, walkę z pożądliwościami, walkę z wadami charakteru, walkę z niechcianymi uczuciami i wszelką inną walkę. „W Bogu odniesiemy zwycięstwo, On zdepcze wrogów naszych” (Psalm 60,14).
Estera Bednarska
Paczki zawierają następujące produkty: mąka, masło klarowane, cukier, ryż, soczewica, herbata, chilli, musztarda, proszek do prania oraz mydło. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy przekazali darowizny na ten cel, a także tym osobom, które modlą się o rodziny z fabryk cegieł
Nasi koordynatorzy Duszpasterstwa Dobrego Pasterza w Pendżabie, Sajida i Ashbeel mają pod stałą opieką chrześcijańskie rodziny z pobliskich czterech fabryk cegieł – cegielni Flour, cegielni Riaz, cegielni Khan oraz 330. W tych cegielniach mieszkają i ciężko pracują również dzieci i młodzież w wieku szkolnym. Dzięki Bożemu Błogosławieństwu i naszym Darczyńcom od 18. grudnia ubiegłego roku funkcjonuje tam założona przez naszą fundację „FILEO” Szkoła Podstawowa, gdzie bardzo chętnie i z radością wszystkie dzieci z dwóch pierwszych cegielni regularnie uczęszczają. Tragiczne jest to, iż rodziny te są tak ubogie, że duża część dzieci nie miała nawet butów i przychodziła do szkoły zimą boso lub w klapkach! (udało nam się zakupić buty dla wszystkich dzieci z naszej szkoły w styczniu tego roku). Oczywiście nauka w naszej szkole nie zwalnia dzieci z nieludzkiego obowiązku pracy w cegielni, gdyż właściciel fabryki tylko pod takim warunkiem wyraził zgodę na naukę dzieci.Pragnieniem naszym i naszych koordynatorów jest to, by zapewnić tym dzieciom, żyjącym w katastrofalnych warunkach odpowiednie wyżywienie. Dlatego chcielibyśmy zakupić paczki żywnościowe dla rodzin, a także zapewnić dzieciom przychodzącym do naszej szkoły poczęstunek pomiędzy lekcjami.
Poza opieką nad chrześcijanami z fabryk cegieł, koordynatorzy Duszpasterstwa Dobrego Pasterza w Pendżabie prowadzą również ośrodek dla 70. dzieci, który zapewnia wiejskim dzieciom opiekę dzienną, dożywianie, opiekę duszpasterską oraz zajęcia pozaszkolne. Ośrodek też prowadzi również mały sierociniec, w którym na chwilę obecną zamieszkuje na stałe pięcioro dzieci. Dzieci korzystające z ośrodka przychodzą tam na posiłki, słuchanie Ewangelii, czytanie historii biblijnych i oglądanie chrześcijańskich filmów, a także różne gry i zabawy, zajęcia plastyczne, zajęcia z zakresu higieny czy zajęcia wspierające podstawowe umiejętności nabywane w szkole publicznej, takie jak nauka czytania, pisania czy liczenia. Niestety, również wszystkie dzieci korzystające z ośrodka wychowują się w ubogich rodzinach, w których rodzice częstokroć nie są w stanie zapewnić im nawet jednego ciepłego posiłku dziennie, dlatego tak ważna jest nasza pomoc, bez której ośrodek praktycznie nie może funkcjonować.Chrześcijanie są w Pakistanie obywatelami najniższej kategorii. Szanse na zdobycie dobrze płatnej pracy są bardzo małe, a bez środków nie ma możliwości kształcenia dzieci. Bez edukacji z kolei nie ma mowy o przyzwoitej pracy. Nawet jednak jeśli chrześcijanin ma wykształcenie, szanse na przebicie się do przynajmniej klasy średniej są znikome. Sytuacja chorych, starych i niepełnosprawnych jest jeszcze gorsza, bo nie mają możliwości najmowania się nawet do tych najgorzej płatnych zajęć, które mogłyby zapewnić im choćby najskromniejsze utrzymanie. Często żyją oni w katastrofalnych warunkach, dodatkowo w bardzo złym stanie psychicznym, czując się zupełnie bezużytecznymi i wyzutymi z człowieczeństwa.
Drodzy Darczyńcy!
(Przypowieści Salomona 11,25).
(II List do Koryntian 9,1).
(Dzieje Apostolskie 20,35).
FILEO-FUNDACJA NIOSĄCA POMOC OFIAROM PRZEMOCY KRS 0000705635
PayPal: biuro@fundacja-fileo.pl
Można też dokonać wpłat za pomocą zrzutki utworzonej na ten cel:
