…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
04.09 „Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.” (Ewangelia Mateusza 5,4)
Ktoś może powiedzieć: czy chrześcijanin powinien się smucić? Przecież Biblia mówi, że powinniśmy się radować w każdych okolicznościach. Jak mamy pogodzić to, że mamy być radośni i jednocześnie smucić się? Otóż w ten sposób, iż Słowo Boże mówi nam o dwóch rodzajach smutku: „Bo jeśli nawet listem was zasmuciłem, nie żałuję tego; a jeślim nawet żałował – widzę bowiem, że ów list zasmucił was przynajmniej na chwilę – teraz jednak cieszę się, nie dlatego, że byliście zasmuceni, ale że byliście zasmuceni ku upamiętaniu; zasmuceni bowiem byliście po Bożemu tak, że w niczym nie ponieśliście szkody z naszej strony. Albowiem smutek, który jest według Boga, sprawia upamiętanie ku zbawieniu i nikt go nie żałuje; smutek zaś światowy sprawia śmierć. Patrzcie, co ten wasz smutek według Boga sprawił, jaką gorliwość, jakie uniewinnianie się, jakie oburzenie, jaką obawę, jaką tęsknotę, jaki zapał, jaką karę! Pod każdym względem okazaliście się czystymi w tej sprawie” (II List do Koryntian 7,8-11).
A więc cóż to jest za smutek, który cechuje dzieci Boże? Jest to smutek z powodu grzechu! Nie jest to smutek tego świata – z powodu zatroskania, problemów, gdyż taki smutek wiedzie ku śmierci. Natomiast smutek, który jest z Boga, smutek z powodu naszych grzechów i grzechów innych osób – wiedzie do zbawienia i życia wiecznego. Apostoł Paweł przejawiał taki smutek z powodu grzechów swoich rodaków: „Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, a poświadcza mi to sumienie moje w Duchu Świętym, że mam wielki smutek i nieustanny ból w sercu swoim. Albowiem ja sam gotów byłem modlić się o to, by być odłączony od Chrystusa za braci moich, krewnych moich według ciała, Izraelitów, do których należy synostwo i chwała, i przymierza, i nadanie zakonu, i służba Boża, i obietnice” (List do Rzymian 9,1-4). Jak bardzo z powodu grzechu smucił się Sam Jezus! „A gdy się przybliżył, ujrzawszy miasto, zapłakał nad nim, mówiąc: Gdybyś i ty poznało w tym to dniu, co służy ku pokojowi. Lecz teraz zakryte to jest przed oczyma twymi. Gdyż przyjdą na ciebie dni, że twoi nieprzyjaciele usypią wał wokół ciebie i otoczą, i ścisną cię zewsząd. I zrównają cię z ziemią i dzieci twoje w murach twoich wytępią, i nie pozostawią z ciebie kamienia na kamieniu, dlatego żeś nie poznało czasu nawiedzenia swego” (Ewangelia Łukasza 19,41-44).
Drogi Czytelniku! Czy Twoje serce szczerze się smuci, gdy upadasz w grzech? Czy przeżywasz smutek z powodu grzechów Twoich niezbawionych członków rodziny? Czy modlisz się o sąsiadów i znajomych z pracy? Czy prosisz Pana o ich zbawienie? Błogosławiony jesteś, gdy przeżywasz ten rodzaj smutku, bowiem doznasz pocieszenia od Pana, Boga naszego!
Autor: Estera Bednarska
[FMP].
[/FMP]
Dzięki miłości i wsparciu darczyńców z Polski kolejne dzieci nie pójdą dziś spać głodne!
Pakistan, Pendżab – 19 sierpień 2022
Pakistan Pendżab – 16 Sierpień 2022
Serdeczne podziękowania dla darczyńców Fundacji „FILEO” za pomoc dla osieroconych dzieci z Pakistanu.
Z zebranych dotąd środków finansowych – oprócz żywności – mogliśmy zakupić również odzież.
Pakistan Pendżab – 13 Sierpień 2022
Serdeczne podziękowania dla darczyńców Fundacji „FILEO” za kolejną transzę pomocy finansowej dla Good Shepherd’s Ministry Pakistan.
Pomoc żywnościową, Sajida I Ashbeel rozdali wśród prześladowanych Chrześcijan w fabryce cegieł. Rozdali jedzenie i zorganizowali krótkie spotkanie modlitewne.
PRACA WŚRÓD WYKLUCZONYCH I PRZEŚLADOWANYCH
Chrześcijanie są w Pakistanie obywatelami najniższej kategorii. Szanse na zdobycie dobrze płatnej pracy są bardzo małe – o czym informowaliśmy już wielokrotnie, a bez środków nie ma możliwości kształcenia dzieci. Bez edukacji z kolei nie ma mowy o przyzwoitej pracy.
Nawet jednak jeśli chrześcijanin ma wykształcenie, szanse na przebicie się do przynajmniej klasy średniej są znikome. Ashbeel, choć jest człowiekiem wykształconym, znającym język angielski, pracuje fizycznie, w złych warunkach, za niską płacę.
Sytuacja chorych, starych i wdów jest jeszcze gorsza, bo nie mają możliwości najmowania się nawet do tych najgorszych zajęć, które mogłyby zapewnić im skromne utrzymanie.
DUSZPASTERSTWO W FABRYCE CEGIEŁ
Sajida i Ashbeel prowadzą swoją duszpasterską pracę również wśród chrześcijan zmuszanych do pracy w fabryce cegieł. Często muszą przekupywać strażników, by umożliwili im wstęp na teren fabryki, wiele razy zdarzyło się, że musieli ratować się ucieczką. Rodziny z fabryk cegieł są wycieńczone, niedożywione, schorowane, pozbawione nadziei na odmianę losu. Służba wśród nich jest wyjątkowo ciężka i niewdzięczna, ale też bardzo potrzebna, gdyż wnosi choć odrobinę światła w życie tych ludzi, którzy na co dzień żyją w mroku.
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ – DUSZPASTERSTWO DOBREGO PASTERZA Z PENDŻABU W PAKISTANIE
Serdeczne podziękowania dla darczyńców Fundacji „FILEO” za pomoc finansową dla Good Shepherd’s Ministry Pakistan.
Jest to w sumie 20 rodzin, ok. 70 osób. Jak widać na zdjęciach wyżej, duża grupa to dzieci, dla których nie ma tam żadnych szkół i które muszą pracować razem z rodzicami.
Z powodu, że są Chrześcijanami nie mogą się uczyć i zdobywać wykształcenie.
FUNDACJA „FILEO” KRS 0000705635 POMOC DLA DUSZPASTERSTWA DOBREGO PASTERZA
Pilnie potrzeba żywności dla dzieci. Błagam – nie zostawiajmy ich samych!
Poruszeni historią, losem, pracą dla Królestwa Bożego i wytrwałością jaką cechuje się ta dwójka wspaniałych Bożych ludzi, chcemy im pomóc.
Ważne jest umocnienie tych ludzi i umożliwienie im udzielania dalszej pomocy społeczności w której tak dzielnie pracują. Pomoc krótkoterminowa jest świetna, ale celem naszej Fundacji „FILEO” jest długoterminowa stabilność dla nich. Nasze projekty są opracowywane z nadzieją długoterminowego wzrostu dla wielu społeczności w Pakistanie.
Na początek i w pierwszej kolejności, zależy nam na zapewnieniu odpowiedniej żywności (obiadów) dla dzieci które tam mieszkają, oraz dla dzieci które tam przychodzą pobierać naukę i słuchać Ewangelii o Królestwie Bożym.
Prosimy w imieniu naszych Braci i Sióstr z Pakistanu wszystkie osoby o otwartych sercach o wpłacanie nawet najbardziej skromnych datków na pomoc dla dzieci sierot z Pendżabu.
„A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie”
(List do Filipian 4,19).