…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
12.08 „Wszystko zaś, co nie wypływa z przekonania, jest grzechem.” (List do Rzymian 14,23)
Mocne to słowa! Aby właściwie je zrozumieć i nie wyrywać tego wersetu z kontekstu, przytoczę kilka wersetów poprzedzających: „Dążmy więc do tego, co służy ku pokojowi i ku wzajemnemu zbudowaniu. Dla pokarmu nie niszcz dzieła Bożego. Wszystko wprawdzie jest czyste, ale staje się złem dla człowieka, który przez jedzenie daje zgorszenie. Dobrze jest nie jeść mięsa i nie pić wina ani nic takiego, co by twego brata przyprawiło o upadek. Przekonanie, jakie masz, zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy ten, kto nie osądza samego siebie za to, co uważa za dobre. Lecz ten, kto ma wątpliwości, gdy je, jest potępiony, bo nie postępuje zgodnie z przekonaniem; wszystko zaś, co nie wypływa z przekonania, jest grzechem” (List do Rzymian 14,19-23).
Tak więc jeżeli ja jestem przekonana, że to, co robię nie jest grzechem (np. spożywanie danego rodzaju pokarmu, ubieranie się w dany sposób itp.), ale inna osoba wierząca uważa, że jest to grzech, to w jej obecności nie powinnam tego czynić, aby jej nie dawać powodu do zgorszenia czy do upadku. Bowiem gdy ona będzie widzieć, że ja tak postępuję, albo przestanie mnie uważać za chrześcijanina, gorsząc się, albo odwrotnie – zacznie postępować tak samo, chociaż jej sumienie uważa, że jest to złe i wtedy dopuści się grzechu, postępując wbrew przekonaniu.
Jest to problem bardzo częsty wśród osób wierzących np. część osób rozumie nakrywanie głowy przez kobiety w ten sposób, że powinny nosić chusty, część – że wystarczą długie włosy. Niektórzy zakaz noszenia szat męskich przez kobietę rozumieją jako zakaz noszenia spodni w ogóle, inny – że kobieta nie powinna wyglądać jak mężczyzna. Jest mnóstwo takich kwestii spornych, które powinniśmy rozsądzać we własnym sumieniu. Próba wtłaczania na siłę innym osobom swoich poglądów jest niezdrowa i nie służy budowaniu dzieła Bożego na tej ziemi. „Jeden robi różnicę między dniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu” (List do Rzymian 14,5).
„A głupich rozpraw i rodowodów, i sporów, i kłótni o zakon unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne” (List do Tytusa 2,9). „A głupich i niedorzecznych rozmów unikaj, wiedząc, że wywołują spory. A sługa Pański nie powinien wdawać się w spory, lecz powinien być uprzejmy dla wszystkich, zdolny do nauczania, cierpliwie znoszący przeciwności” (II List do Tymoteusza 2,23-24). „Strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, pustej mowy i sprzecznych twierdzeń, błędnej, rzekomej nauki” (I List do Tymoteusza 6,20).
Autor: Estera Bednarska
[FMP].
[/FMP]
Trudne życie prześladowanych chrześcijańskich dzieci w Pakistanie
Serdeczne podziękowania dla darczyńców Fundacji „FILEO” za pomoc finansową dla Good Shepherd’s Ministry Pakistan.
Jest to w sumie 20 rodzin, ok. 70 osób. Jak widać na zdjęciach wyżej, duża grupa to dzieci, dla których nie ma tam żadnych szkół i które muszą pracować razem z rodzicami.
Praca z dziećmi w Pendżabie to cztery podstawowe sfery działalności: sierociniec; dożywianie; duszpasterstwo; edukacja. Obecnie na terenie sierocińca mieszka na stałe siedmioro dzieci. Trzynaścioro korzysta z nauki oferowanej przez Sajidę. Pragniemy przypomnieć, iż edukacja w Pakistanie jest płatna!
Z powodu, że są Chrześcijanami nie mogą się uczyć i zdobywać wykształcenie.
FUNDACJA „FILEO” KRS 0000705635 POMOC DLA DUSZPASTERSTWA DOBREGO PASTERZA
Pilnie potrzeba żywności dla dzieci. Błagam – nie zostawiajmy ich samych!
Poruszeni historią, losem, pracą dla Królestwa Bożego i wytrwałością jaką cechuje się ta dwójka wspaniałych Bożych ludzi, chcemy im pomóc.
Ważne jest umocnienie tych ludzi i umożliwienie im udzielania dalszej pomocy społeczności w której tak dzielnie pracują. Pomoc krótkoterminowa jest świetna, ale celem naszej Fundacji „FILEO” jest długoterminowa stabilność dla nich. Nasze projekty są opracowywane z nadzieją długoterminowego wzrostu dla wielu społeczności w Pakistanie.
Na początek i w pierwszej kolejności, zależy nam na zapewnieniu odpowiedniej żywności (obiadów) dla dzieci które tam mieszkają, oraz dla dzieci które tam przychodzą pobierać naukę i słuchać Ewangelii o Królestwie Bożym.
Prosimy w imieniu naszych Braci i Sióstr z Pakistanu wszystkie osoby o otwartych sercach o wpłacanie nawet najbardziej skromnych datków na pomoc dla dzieci sierot z Pendżabu.
„A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie”
(List do Filipian 4,19).
NUMER KONTA
