22.07 „Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają.” (List do Efezjan 4,29)
Jakże często wypowiadamy słowa, nawet nie zastanawiając się nad konsekwencjami tego, co powiedzieliśmy. Nie myślimy, że naszymi słowami możemy niszczyć człowieka, możemy głęboko ranić. „Kto mówi nierozważnie, rani jak miecz; lecz język mędrców leczy” (Przypowieści Salomona 12,18). „Gładsze niż masło są usta jego, ale wrogość jest w sercu jego; miększe niż oliwa są słowa jego. Ale to miecze obnażone” (Psalm 55,22).
Król Dawid doznał wielu problemów z powodu języka ludzkiego, o czym pisze na przykład w Psalmie 64: „Słuchaj, Boże, głosu mego, gdy się żalę! Ustrzeż życie moje od lęku przed wrogiem! Ukryj mnie przed zgrają złych, przed zgiełkiem złoczyńców, którzy naostrzyli język swój jak miecz, jak strzałę wyostrzyli słowa jadowite, aby ugodzić skrycie niewinnego, nagle i bez skrupułów ugodzić weń! Utwierdzają się w złem, zmawiają się, aby ukryć sidła i mówią: Któż je zobaczy? Knują zbrodnię, ukrywają uknuty plan, a wnętrze każdego i serce jest niezbadane… Ale Bóg wypuści na nich strzałę, zostaną nagle zranieni. Własny język przywiedzie ich do upadku” (wersety 2-9).
Czyniąc zło językiem pamiętajmy o tym, że nasz własny język przywiedzie nas do upadku. Kłamstwo, plotka, nieprzyzwoite czy ostre słowa – wszystko co niszczy a nie buduje, obróci się przeciwko nam. „A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu. Albowiem na podstawie słów twoich będziesz usprawiedliwiony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony” (Ewangelia Mateusza 12,36-37).
Zatem nasz język wykorzystujmy do budowania ludzi, a nie do niszczenia! „Mowa wasza niech będzie zawsze uprzejma, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak macie odpowiadać każdemu” (List do Kolosan 4,6). „A głupich i niedorzecznych rozmów unikaj, wiedząc, że wywołują spory” (II List do Tymoteusza 2,23). „A głupich rozpraw i rodowodów, i sporów, i kłótni o zakon unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne” (List do Tytusa 3,9). „Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych; i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu” (List do Kolosan 3,16-17).
Autor: Estera Bednarska
[FMP].
[/FMP]
