GŁOŚMY BOŻĄ CHWAŁĘ!
„Jak miłe są na górach nogi tego, który zwiastuje radosną wieść, który ogłasza pokój, który zwiastuje dobro, który ogłasza zbawienie, który mówi do Syjonu: Twój Bóg jest królem.” (Księga Izajasza 52,7)
Jak miły Bogu jest ten, który ogłasza Jego chwałę, który zwiastuje Chrystusa i zbawienie w Nim! „Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem” (Ewangelia Mateusza 28,19-20) – takie polecenie dał Jezus uczniom przed Swoim wniebowstąpieniem.
Drogi Czytelniku! Czy nakaz Chrystusa dotyczy tylko Jego uczniów? Nie! Wszystkie dzieci Boże mają zwiastować Ewangelię Bożą zarówno słowami, jak i swoim życiem! Bo jakim sposobem ludzie mają przyjąć Jezusa do serca, jeśli nie widzą chrześcijan mówiących o Nim i naśladujących Go? „Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć w tego, o którym nie słyszeli? A jak usłyszeć, jeśli nie ma tego, który zwiastuje?” (List do Rzymian 10,14). „A przypominam wam, bracia, ewangelię, którą wam zwiastowałem, którą też przyjęliście i w której trwacie, i przez którą zbawieni jesteście, jeśli ją tylko zachowujecie tak, jak wam ją zwiastowałem, chyba że nadaremnie uwierzyliście” (I List do Koryntian 15,1-2). „Bo jeśli ewangelię zwiastuję, nie mam się czym chlubić; jest to bowiem dla mnie koniecznością; a biada mi, jeślibym ewangelii nie zwiastował” (I List do Koryntian 9,16). „I my jesteśmy tylko ludźmi, takimi jak i wy, zwiastujemy wam dobrą nowinę, abyście się odwrócili od tych marnych rzeczy do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest” (Dzieje Apostolskie 14,15). „Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty” (Dzieje Apostolskie 8,12). „A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma. A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony? Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go. Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch nie ujrzał go więcej, lecz radując się jechał dalej swoją drogą. Filip zaś znalazł się w Azocie i obchodząc wszystkie miasta, zwiastował dobrą nowinę, aż przyszedł do Cezarei” (Dzieje Apostolskie 8,35-40).
Zatem nie wstydźmy się zwiastować Dobrej Nowiny o naszym Panu Jezusie Chrystusie zarówno słowami, jak i swoim życiem! „Kto bowiem wstydzi się mnie i moich słów, tego i Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale swojej i Ojca, i aniołów świętych” (Ewangelia Łukasza 9,26).
Estera Bednarska
