13.07 „Postanowiłem oznajmić o znakach i cudach, których na mnie dokonał Bóg Najwyższy: Jakże wielkie są jego znaki, jakże potężne jego cuda! Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a jego władza z pokolenia w pokolenie.” (Księga Daniela 3,32-33)
Jakże niezwykłe jest to wyznanie! Niezwykłe, bo pochodzi z ust największego ówczesnego króla potężnego imperium – Nebukadnesara. Nawet ten pogański król doświadczył wspaniałości Bożej mocy. Ten, któremu ludzie służyli jako bogu, wyznał prawdziwego Boga. Więcej: on wyznał publicznie, że to Bóg jest Najwyższym! Taki potężny i wspaniały jest nasz Pan, który sprawia, że nawet usta bezbożnego pogańskiego władcy wyznają go przed tysiącami tysięcy ludzi!
„Nebukadnesar odezwał się i rzekł: Błogosławiony niech będzie Bóg Szadracha, Meszacha i Abed-Nega, który posłał swojego anioła i wyratował swoje sługi, którzy na nim polegali, którzy zmienili rozkaz królewski, a swoje ciała ofiarowali, byle tylko nie służyć i nie oddać pokłonu żadnemu innemu bogu jak tylko swojemu. Dlatego wydaję rozkaz: Ktokolwiek, należący do jakiegoś ludu, plemienia i języka, wypowie bluźnierstwo przeciwko Bogu Szadracha, Meszacha i Abed-Nega, będzie rozsiekany na kawałki, a jego dom zamieniony w kupę gruzu, gdyż nie ma innego Boga, który by mógł wybawić, jak tylko ten. Potem król przywrócił Szadrachowi, Meszachowi i Abed-Negowi dawne powodzenie w prowincji babilońskiej. Nebukadnesar, król, do wszystkich ludów, plemion i języków, które mieszkają na całej ziemi: Pokój wam! Postanowiłem oznajmić o znakach i cudach, których na mnie dokonał Bóg Najwyższy: Jakże wielkie są jego znaki, jakże potężne jego cuda! Jego królestwo jest królestwem wiecznym, a jego władza z pokolenia w pokolenie” (Księga Daniela 3,28-33).
Drogi Czytelniku! Czy wiesz, że przy końcu świata wszyscy wyznają, że Pan jest Bogiem? Wszyscy będą musieli przyjść i złożyć pokłon Panu! „Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszła prawda, słowo niezmienne, że przede mną będzie się zginać wszelkie kolano, będzie przysięgał wszelki język, mówiąc: Jedynie w Panu jest zbawienie i moc, do niego przyjdą ze wstydem wszyscy, którzy się na niego gniewali” (Księga Izajasza 45,23-24). „Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca” (List do Filipian 2,10-11). „I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków” (Objawienie Jana 5,13).
Zatem oddajmy już teraz Panu cześć z bojaźnią i miłością, abyśmy nie musieli tego uczynić w przyszłości ze strachem i wstydem!
Autor: Estera Bednarska
